Rubriek :
Historische figuren
Eduard de Belijder
(Eng.: Edward the
Confessor) (ca. 1003 - Westminster 5 jan. 1066), heilige, koning
van Engeland van 1043 tot 1066, was een zoon van de Engelse
koning Aethelred II. Tijdens de periode van Deense overheersing
(1013-1042) verbleef hij in Normandi�, daar zijn moeder uit het
Normandische hertogelijk huis stamde. Tijdens zijn regering nam
de Normandische invloed in Engeland sterk toe. Eduards huwelijk
was kinderloos en hij wenste dat Willem, hertog van Normandi�,
hem zou opvolgen. Dit stuitte op weerstand van zijn schoonvader
Godwin, die hem bij de troonsbestijging had geholpen. Er
ontstond een conflict en Godwin werd met zijn familie verbannen
in 1051. In 1052 keerde Godwin uit Vlaanderen naar Engeland
terug en zijn geslacht nam een overheersende positie in, die nog
versterkt werd onder zijn zoon Harold, terwijl Eduard zich meer
en meer aan zijn godsdienstige belangstelling overgaf en o.m.
Westminster Abbey liet bouwen. Harold beloofde waarschijnlijk
onder ede in 1064 dat hij hertog Willems aanspraken op de
Engelse troonopvolging zou respecteren, doch toen Eduard
overleed werd Harold zelf tot koning gekroond. Feestdag 13 okt.
