Rubriek :
Historische figuren
Edward Elgar
Elgar, Edward
William (Sir sinds 1904) (Broadheath, bij Worcester, 2 juni 1857
- Worcester 23 febr. 1934), Brits componist en dirigent, was de
grote voorman in het reveil van de Engelse toonkunst ca. 1900.
Hij kreeg les van zijn vader, die organist, violist en
muziekhandelaar was en volgde enige vioollessen bij Pollitzer in
Londen (1877), maar was hoofdzakelijk autodidact. Van 1885 tot
1889 was hij als opvolger van zijn vader organist van St. George
te Worcester. Van 1904 tot 1908 bekleedde hij een voor hem in
het leven geroepen professoraat te Birmingham. Hij kreeg van
bijna alle Engelse universiteiten een eredoctoraat. Elgars
muziek is wel vergeleken met die van Brahms: beiden zijn bij
uitstek laat-romantische componisten en beiden hebben een
voorliefde voor het grootse. Kenmerkend voor Elgars stijl zijn
de open, directe, rubato-achtige melodie�n en de nerveus
wisselende harmonie�n (invloed van Wagner). Karakteristiek is
ook de vrije romantische polyfonie, waarin thema's die
ogenschijnlijk niet aan elkaar zijn gerelateerd, op een
po�tische wijze met elkaar worden verbonden. Daarnaast maakt
Elgar gebruik van het typisch Engelse idioom (gesyncopeerde
ritmiek, zie syncope; melodiek met grote intervallen en een
grillige curve). Typisch Engels is ook zijn voorliefde voor het
koor. In 1975 vond de Nederlandse musicologiestudent Van Houten
een oplossing voor het raadsel van de Enigma variations (1899),
volgens de Elgar Society de meest bevredigende oplossing tot dan
toe.
