|
De
ekster
 Orde
: Passeriformes - familie : Corvidae - geslacht
: Pica en soort : Pica pica.
Omdat hij eieren en jongen uit de nesten van
andere vogels zou roven, heeft de ekster een
negatief imago gekregen. Hoewel deze arrogante,
zelfverzekerde vogel nesten leegrooft en
allerlei glimmende dingen hamstert, bestaat zijn
hoofdvoedsel uit insecten, fruit en granen.
Eksters vormen paren voor het leven en
gebruiken, als ze niet worden verstoord, hun
hele broedzame leven hetzelfde territorium. Ze
paren in de lente en leggen midden tot eind
april hun eieren. Het mannetje en het vrouwtje
bouwen samen het nest, veelal in een
doornachtige boom of hoge struik, maar soms in
lage bosjes of op de grond. Het lijvige nest
heeft een komvorm. Het vrouwtje legt vijf tot
zeven blauwgroen gespikkelde eitjes, die ze 17
tot 18 dagen bebroedt terwijl het mannetje haar
voedt. Als de eitjes zijn uitgekomen, voeden
beide ouders de jongen, die 24 tot 30 dagen
later volwassen zijn.
Eksters zijn opportunisten die bijna alles eten
wat ze maar kunnen vinden. In de lente en de
zomer, als er volop voedsel aanwezig is, eten ze
vooral wormen, slakken en insecten, zoals
sprinkhanen en kevers. In de herfst en winter is
dit voedsel moeilijker te vinden en bestaat hun
dieet meer uit vruchten en zaden. Ook eten ze
wel aas en kleine dieren. Tevens staan de jongen
en eitjes van andere vogels op het menu van de
ekster. Deze gewoonte wordt echter door de
mensen aangedikt.
Eksters komen veel en in allerlei soorten
leefgebied voor, al geven ze de voorkeur aan
open grasland met dichte heggen of verspreid
staande bomen en worden ze vaak bij bosranden of
open plekken in het bos aangetroffen. Ze
vertoeven graag in de buurt van open gebied,
waar ze op de grond ruimschoots naar eten kunnen
zoeken, en ze gebruiken bomen en struiken om
zich in te verschuilen en om in te nestelen en
te slapen. Eksters zijn territoriale dieren die
zich soepel aan de gewijzigde situatie op het
platteland hebben aangepast. Ze komen steeds
vaker in stedelijk gebied voor.
In de lente vinden er soms lawaaierige
samenscholingen van wel honderd eksters plaats.
De vogels springen en banjeren rond, waarbij ze
kwetterend achter elkaar aanzitten. Sommige
laten hun witte vleugels en staartveren zien
terwijl ze traag rond het gebied vliegen. Waar
deze ceremonies precies voor dienen is niet
duidelijk, al wordt vermoed dat vogels die hoog
in de hi�rarchie staan ermee beginnen door de
territoria van andere eksters binnen te gaan om
ze uit te dagen. Door het rumoer en de
opschudding komen alle naburige eksters de
wedstrijd bekijken. Aan het eind van de
bijeenkomst worden de indringers meestal
verdreven, zij het soms maar na enkele dagen.
|
