|
De
emoe
 De
emoe is het enige lid van zijn familie. Orde :
Casuariiformes - familie : Dromaiidae - geslacht
: Dromaius en soort : Dromaius novaehollandiae.
De emoe is net zo groot als een volwassen mens
en de op ��n na grootste vogel ter wereld. Het
dier is te zwaar om te kunnen vliegen en doet
alles te voet. Soms legt hij op zijn speurtocht
naar voedsel wel dertien kilometer per dag af.
Hij beweegt langzaam om zijn energie te sparen
en kan enkele dagen zonder water. De emoe leeft
op de uitgestrekte graslanden en zandvlakten in
de zonovergoten binnenlanden van Australi�.
De emoe brengt een groot deel van zijn leven
lopend door. Vlak na zonsopgang gaat hij op pad
en hij loopt tot de avondschemering zonder
pauze. Soms stopt hij alleen om even wat te
drinken bij een poel of een drinkbak voor vee.
Op hete zomerdagen, wanneer de temperatuur boven
de veertig graden Celsius kan komen, vormt de
emoe vaak het enige teken van leven. Emoes leven
buiten de broedtijd vaak alleen, maar als er
eten in overvloed is, vormen ze wel eens kuddes
van zo'n negen exemplaren. In de kudde bewaren
de dieren een afstand van vijftig tot honderd
meter van elkaar. Emoes zijn zelden agressief en
onenigheden gaan vaak slechts gepaard met wat
gebrom en een uitgestrekte nek.
De mannetjesemoe bouwt het nest en voedt in zijn
eentje de jongen op, want in de vogelwereld heel
uitzonderlijk is. In december en januari lokt
het vrouwtje het mannetje met een aparte roep
die tot wel twee kilometer ver te horen is. Het
mannetje maakt een eenvoudige kuil in de grond
en bedekt die met takjes en gras. Het vrouwtje
trekt na een tijdje helemaal bij hem in en ze
blijven enkele maanden bij elkaar. Als het
vrouwtje haar eieren heeft gelegd, bewaakt ze
het territorium of gaat ze op zoek naar een
andere partner. Het mannetje broedt acht weken
op de eieren, terwijl hij nauwelijks eet of
drinkt. De jongen blijven dicht bij hun vader en
kruipen tijdens de nacht onder zijn warme veren.
Vroeger verjaagden landbouwers emoes van het
land omdat ze de oogst vernielden. In 1932
verklaarde het Australische leger de oorlog aan
de emoe. Dit mislukte, want de emoes leerden
zich al snel uit de voeten te maken en dekking
te zoeken. Vandaag de dag is het aantal emoes
nog steeds stabiel (zo'n 700.000) en veel boeren
profiteren nu van de emoe als toeristische
attractie.
Emoes moeten lange perioden achter elkaar naar
voedsel zoeken om aan de behoefte van hun dikke
lijf tegemoet te komen. En in tegenstelling tot
andere dieren die op open vlakten leven, gaan ze
zelfs op het heetst van de dag op zoek. Het
dieet is het grootste deel van het jaar
voornamelijk vegetarisch : zaden, vruchten,
bloemen en jonge scheuten. Ze graven ook zachte
wortels op en grazen aan vetplanten om er vocht
uit te halen. In de zomer eten ze veel
sprinkhanen, rupsen en kevers.
|
