Rubriek :
Historische figuren
Ferdinand I van Oostenrijk
(Alcala de Henares,
Spanje, 10 maart 1503 - Wenen 25 juli 1564), koning van Bohemen
van 1526 tot 1564 en Rooms-Duits koning (later keizer) van 1531
tot 1564, uit het Huis Habsburg. Ferdinand was de zoon van
Filips de Schone en Johanna de Waanzinnige, en een jongere broer
van keizer Karel V. Na de dood van keizer Maximiliaan I ontving
hij van Karel V opdracht in diens naam de Oostenrijkse erflanden
te besturen. Ook was hij Karels plaatsvervanger als keizer,
wanneer deze niet in het Duitse Rijk verbleef. Na het sneuvelen
van koning Lodewijk van Hongarije en Bohemen in de Slag bij
Moh�cs (1526) erfde Ferdinand als echtgenoot van Lodewijks
zuster en broer van diens gemalin Maria de opvolgingsrechten in
Hongarije. De adel aldaar koos echter Johan Z�polyay tot koning
en verbond zich met de Turken, die sindsdien een ernstige
bedreiging voor Oostenrijk bleven vormen. In okt. 1526 werd
Ferdinand door de stenden van Bohemen tot koning gekozen,
terwijl de Duitse keurvorsten hem in jan. 1531 tot Rooms-Duits
koning kozen en als opvolger van Karel V aanwezen. In 1556 stond
deze al zijn rechten in het rijk aan Ferdinand af, die sindsdien
als keizer regeerde (sinds 1558 officieel). Ferdinand voerde
eerst een politiek van toenadering tot de protestanten. Hij
trachtte zelfs het Concilie van Trente ertoe te bewegen in zijn
erflanden het priesterhuwelijk en de communie onder beide
gestalten toe te staan. Zelf was hij echter streng katholiek en
in zijn laatste levensjaren begunstigde hij sterk de krachten
van de Contrareformatie.
