Rubriek :
Historische figuren
Ferdinand II
Ferdinand II (Gratz
9 juli 1578 - Wenen 15 febr. 1637), koning van Bohemen van 1617
tot 1625 en van Hongarije van 1618 tot 1626 en Rooms-Duits
keizer van 1619 tot 1637, uit het Huis Habsburg, was een
kleinzoon van Ferdinand I en een zoon van aartshertog Karel van
Stiermarken en Maria van Beieren. Ferdinand, een onverdraagzaam
en strijdvaardig katholiek, roeide het protestantisme eerst uit
in zijn erflanden Stiermarken, Karinthi� en Krain, waar hij
reeds in 1592 de regering aanvaardde. Nog tijdens het leven van
de kinderloze keizer Matthias werd hij koning van Bohemen en
Hongarije. Hier voerde hij een zelfde politiek, met als gevolg
dat de Bohemers Frederik V van de Palts tot tegenkoning kozen.
Dit was het begin van de Dertigjarige Oorlog, die aanvankelijk
gunstig voor de keizer verliep, maar ten slotte voor de
Habsburgers zeer nadelig eindigde (1648). Ook in deze periode
voerde hij in zijn rijk een sterk antiprotestants beleid. Hij
was geen krachtige figuur en liep geheel aan de leiband van de
jezu�eten. Ferdinand was tweemaal gehuwd: in 1600 met Maria Anna
van Beieren (gest. 1616) en in 1622 met Eleonora van Mantua (gest.
1655).
