Rubriek :
Historische figuren
Ferdinand II van
Oostenrijk
Ferdinand II (Gratz
9 juli 1578 - Wenen 15 febr. 1637), koning van Bohemen van 1617
tot 1625 en van Hongarije van 1618 tot 1626 en Rooms-Duits
keizer van 1619 tot 1637, uit het Huis Habsburg, was een
kleinzoon van Ferdinand I en een zoon van aartshertog Karel van
Stiermarken en van Maria van Beieren. Ferdinand, een
onverdraagzaam en strijdvaardig katholiek, roeide het
protestantisme eerst uit in zijn erflanden Stiermarken,
Karinthi� en Krain, waar hij reeds in 1592 de regering
aanvaardde. Nog tijdens het leven van de kinderloze keizer
Matthias werd hij koning van Bohemen en Hongarije. Hier voerde
hij een zelfde politiek, met als gevolg dat de Bohemers Frederik
V van de Palts tot tegenkoning kozen. Dit was het begin van de
Dertigjarige Oorlog, die aanvankelijk gunstig voor de keizer
verliep, maar ten slotte voor de Habsburgers zeer nadelig
eindigde (1648). Ook in deze periode voerde hij in zijn rijk een
sterk anti-protestants beleid. Hij was geen krachtige figuur en
liep geheel aan de leiband van de jezu�eten. Ferdinand was
tweemaal gehuwd: in 1600 met Maria Anna van Beieren (gest. 1616)
en in 1622 met Eleonora van Mantua (gest. 1655).
