Rubriek :
Historische figuren
Filips III de Stoute
(Fr.: Philippe le
Hardi) (3 april 1245 - Perpignan 5 okt. 1285), koning van
Frankrijk van 1270 tot 1285, uit het Huis der Capetingen, volgde
zijn vader Lodewijk IX op op 25 aug. 1270 en werd gekroond op 15
aug. 1271. Aanvankelijk liet hij zich veelal leiden door zijn
gunsteling Pierre de la Brosse, die echter in 1278 in ongenade
viel, door tussenkomst van Filips' tweede gemalin, Maria van
Brabant (zijn eerste was Isabella van Arag�n), en terechtgesteld
werd. Nadien werd Filips beurtelings gedomineerd door Maria en
door de koningin-moeder Margaretha van Provence.
Na de dood van Alfons van Poitiers, zijn oom, erfde hij in 1271
de graafschappen Auvergne, Poitou, Saintonges en Toulouse; hij
maakte er echter twee gedeelten uit los die hij wegschonk, het
Comtat Venaissin (d.i. gebied rond Carpentras) aan de paus en
Agenais aan de Engelse koning Eduard I (Verdrag van Amiens,
1279). Maria's aanhangers brachten hem ertoe in 1284 op te
treden tegen Peter III van Arag�n, die Sicili� veroverd had op
Karel van Anjou, en de kroon van Arag�n te aanvaarden ten
behoeve van zijn derde zoon, Karel van Valois. De veldtocht
tegen Arag�n mislukte echter en Filips overleed op de terugweg.
