Rubriek :
Historische figuren
Flavius Gratianus
(Sirmium 359 - Lyon
25 aug. 383), oudste zoon van keizer Valentinianus I van het
westelijk deel van het Romeinse Rijk, werd in 367 door zijn
vader tot medekeizer (augustus) benoemd en volgde hem in 375 op.
Al dadelijk verlangde het leger de verheffing van zijn halfbroer
Valentinianus II tot medekeizer; Gratianus gaf toe, liet
nominaal Itali� en Africa aan Valentinianus II, maar oefende ook
hier het oppergezag uit tot diens meerderjarigheid. In 378 leed
zijn oom Valens, keizer van het oostelijk rijksdeel, in de Slag
bij Adrianopel tegen de Goten de nederlaag en verloor het leven.
Daar Gratianus zich niet sterk genoeg voelde om de Goten te
stuiten, droeg hij de augustustitel van het oosten aan
Theodosius op. Gratianus was onzelfstandig en gemakkelijk te
be�nvloeden, bijv. door zijn gouverneur, de dichter Ausonius. In
Trier hield hij een schitterend hof. Omdat hij de Germanen
begunstigde, verhief het leger in Britannia de Spanjaard Magnus
Maximus tot keizer. Op weg tegen hem werd Gratianus door zijn
soldaten bij Parijs verlaten en op de vlucht gedood. Gratianus
was een aanhanger van de orthodoxie en werd gesteund door
bisschop Ambrosius van Milaan. Hij vervolgde de arianen en
donatisten en trad op tegen de heidense cultus. Hij was de
eerste Romeinse keizer die de titel pontifex maximus aflegde
(379).
