Rubriek :
Historische figuren
Friedrich Herschel
(sinds 1816) Sir
William (Hannover 15 nov. 1738 - Slough, bij Windsor, 25 aug.
1822), was aanvankelijk musicus, deserteerde tijdens de
Zevenjarige Oorlog uit het leger van Hannover naar Engeland
(1757), werkte o.a. als organist en componist in Bath
(1766-1782) en begon in 1773 als amateur met de beoefening van
de sterrenkunde en het slijpen van spiegels voor astronomische
kijkers. In 15 jaar maakte hij meer dan 400 spiegels, waarvan de
verkoop een belangrijk deel van zijn inkomsten vormde. De
grootste door hem vervaardigde kijker (1789) had een lengte van
ca. 12 m en bevatte een spiegel van 146 cm diameter. In 1781
ontdekte Herschel de planeet Uranus; deze ontdekking maakte hem
algemeen bekend en beroemd. In 1782 werd hij door George III tot
hofastronoom benoemd en verhuisde hij naar Datchet, vervolgens
naar Slough.
Herschel heeft een enorm aantal waarnemingen gedaan. Hij
onderzocht kometen en planeten (o.a. bepalingen van de
rotatietijden van Mars en Saturnus, ontdekking van de poolkappen
van Mars, ontdekking van twee nieuwe manen van Saturnus).
Daarnaast staan vele waarnemingen van sterren en nevels. Hij was
de eerste die op grote schaal metingen aan dubbelsterren
verrichtte. Hij ontdekte er ca. 800 en verkondigde de mening dat
het werkelijk samenhorende en om elkaar bewegende sterren zijn.
Hij slaagde erin bij enkele van dergelijke stelsels deze
baanbewegingen aan te tonen. Hij onderzocht de hemel
systematisch naar bijzondere objecten en ontdekte daarbij ruim
2000 nieuwe nevelvlekken en sterrenhopen, waarvan hij een
catalogus samenstelde, de eerste belangrijke in deze soort. Hij
was een van de eersten die meenden dat de sterren een stelsel
vormen met een bepaalde structuur. Door peilingen van het aantal
sterren (star gauges) in diverse richtingen kwam hij reeds tot
de slotsom dat ons sterrenstelsel (dat wij thans ons
Melkwegstelsel noemen) de vorm heeft van een sterk afgeplatte
lens.
