Rubriek :
Historische figuren
Gerhart Hauptmann
Hauptmann, Gerhart (Obersalzbrunn
15 nov. 1862 - Agnetendorf 6 juni 1946), Duits schrijver, de
leidende figuur van het naturalisme in Duitsland, was korte tijd
beeldhouwer en vestigde zich na zijn huwelijk (1885), waardoor
hij financieel onafhankelijk werd, in Erkner bij Berlijn.
Hauptmann was niet zozeer een principieel aanklager van
maatschappelijke misstanden als wel een schrijver die door een
echt meevoelen werd gedreven. Daardoor kon hij het naturalisme
op een hoger plan brengen en eraan ontgroeien. De drama's Vor
Sonnenaufgang (1889) en Die Weber (1892) vertonen typisch
naturalistische kenmerken, evenals het historische stuk Florian
Geyer (1896): belangstelling voor milieu en erfelijkheid,
gebruik van het dialect, realistische regieaanduidingen.
Neoromantisch is reeds het dramatisch sprookje Die versunkene
Glocke (1897), terwijl Und Pippa tanzt (1906) aansluit bij het
symbolisme. Na een reis naar Griekenland (1907) schreef hij meer
romans en novellen; religieuze vraagstukken traden op de
voorgrond, maar kregen geen oplossing. In zijn laatste
levensjaren staat het vernielend geweld van elementaire machten
als thema centraal in van mystieke en gnostische belangstelling
getuigende, symbolisch geladen werken. In de dramatische
Atridentetralogie (1948; postuum) maakte Hauptmann het lot van
de Atriden (zie Atreus) tot dat van de ganse mensheid.
Realiteitszin en het zoeken naar wat achter de werkelijkheid
ligt aan de hand van de fantasie kenmerken het hele oeuvre. In
1912 kreeg hij de Nobelprijs voor letterkunde. In Ronco (Tessin)
is een Hauptmann-archief.
