|
Giraffe
Groep : op het land levende
zoogdieren
 Hij
is de langste van alle dieren en het opvallende
kleurenpatroon en de ongebruikelijke
lichaamsverhoudingen zorgen ervoor dat hij al
van verre herkenbaar is. Hij bewoont de savannes
van de Afrikaanse Sahara. Dit soms elegante,
soms lompe dier kan een snelheid bereiken van 56
kilometer per uur, maar ontkomt vaak niet aan
zijn grootste vijand, de leeuw.
De giraffe is door zijn bouw in staat malse,
voedzame blaadjes te eten die ver buiten het
bereik hangen van andere planteneters. Door zijn
nek te rekken en zijn tong uit te steken, kan
een lange giraffe blaadjes bereiken die zes
meter boven de grond groeien. Het dier eet van
vijftig soorten bomen en planten, zoals de
acacia, en soms kauwt hij zelfs op botten.
Giraffen zijn herkauwers, net als koeien. Ze
kauwen en slikken hun eten meer dan ��n keer
voordat ze het verteren. Volwassen mannetjes
kunnen per dag wel 34 kg bladeren verslinden.
Boeren hebben geen probleem met giraffen, hun
vee en de giraffen hoeven niet om hetzelfde
voedsel te vechten.
Oudere, grotere mannetjes (hengsten) leiden de
kuddes. Ze besteden veel tijd aan het zoeken
naar tochtige wijfjes. Jonge hengsten 'nekken'
elkaar vaak om te zien wie de sterkste is.
Hengsten kunnen bepalen of een vrouwtje (koe)
tochtig is door haar urine te proeven. De hengst
duwt tegen haar staart, stimuleert haar om te
plassen en neemt een beetje in zijn mond. Zo
gaat hij van koe tot koe totdat hij een vrouwtje
vindt dat tochtig is. Hij volgt haar en keurt
regelmatig de urine. Tussen het keuren door
strengelt hij zijn nek om die van haar. Hoewel
ze zijn pogingen om te paren eerst afhoudt,
accepteert ze hem uiteindelijk. Het paren duurt
maar kort; direct daarna graast het paar weer
verder.
Na een draagtijd van vijftien maanden werpt het
vrouwtje op oude geboortegrond. Om nog onbekende
reden legt ze elke keer dat ze moeten kalven,
grote afstanden af om terug te gaan naar
dezelfde plek. Voor het kalfje is de geboorte
een riskant gebeuren. De kop en voorpoten komen
eerst naar buiten, en dan valt hij twee meter
naar beneden, waar hij verdoofd blijft liggen.
Hij trekt snel bij en kan na twintig minuten
staan en heeft al een lengte van twee meter.
Elke keer dat de giraffe buigt om te drinken, of
in slaap valt, loop hij het risico aangevallen
te worden. Wanneer hij drinkt moet het dier zijn
lange voorbenen wijd spreiden om het water te
bereiken. Dat is ook de reden waarom een giraffe
zelden buigt om te grazen. Wanneer hij ligt is
een giraffe nog kwetsbaarder. Om weer op te
staan, moet hij zijn nek heen en weer zwaaien
als en slinger en zichzelf omhoog hijsen. E�n
giraffe staat op wacht terwijl de andere slapen
of drinken. Giraffen slapen maar vijf minuten
achter elkaar diep, in totaal ongeveer een half
uur per dag. Ze vullen hun dutjes aan door
staand, met ��n oog open en beide oren omhoog,
te soezen.
|
