W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : De mens - algemeen

Egypte en de goddelijke machten

De Egyptische godsdienst kende talloze grote en kleine goden, waarvan de meeste in meerdere of mindere mate van dierlijke ledematen waren voorzien. Hiervoor gelden twee verklaringen. Nadat de vele dorpen, steden en staatjes tot grotere eenheid waren gekomen, hadden de inwoners naast hun eigen, plaatselijke goden ook die van de andere steden en staten. Daardoor was het aantal goden in het Egyptische Rijk zeer groot geworden. De tweede verklaring is, dat de Egyptenaren al vroeg een schrift kenden, waarmee ze hun godsdienstige opvattingen konden vastleggen.
De priesters, die als een gesloten groep de godsdienst en de wetenschappen beheersten, waren zeer behoudend ingesteld en handhaafden oude gebruiken, waarvan ze zelf tenslotte de zin en de betekenis niet meer kenden. Zo bleven oeroude godsdienstige vormen bewaard naast allerlei andere die later ingevoerd waren.
De Egyptenaren zagen de wereld om zich heen vol van goddelijke machten. De dieren zouden geheime krachten in zich hebben en konden de gedaante zijn waarin een godheid zich openbaarde. Later kregen de 'dierlijke goden' ook menselijke trekken of een menselijke gedaante. Zo kreeg Anoebis, een god van de dood, de kop van een jakhals, het dier dat bij de dood hoort. Thot kreeg de kop van een ibis en Sobek die van een krokodil. Langzamerhand kreeg Ra of Re, de zonnegod, bij wie de valk hoorde, mede dankzij de beroemde tempel te Heliopolis steeds meer aandacht en eerbied. Heliopolis lag dicht bij het tegenwoordige Ca�ro en de naam betekent 'Zonnestad'. Vele andere goden werden beschouwd als verschijningsvormen van Ra.
De farao Amenofis IV (1373-1356) kwam tot de overtuiging dat de zonnegod de enige ware god moest zijn. Voor alle andere goden was er in zijn denken geen plaats meer. De menselijke gestalte met een zonneschijf op het hoofd, zoals de zonnegod werd voorgesteld, verving hij door een zonneschijf met stralen, die in zegenende handen eindigden. Amenofis' verering voor deze 'zuivere' zonnegod, Aton geheten, was een zeer vroege vorm van ��ngodendom of monothe�sme.
Het Egyptische volk werd door deze religie echter in het geheel niet aangesproken, maar de farao ging volledig op in zijn godsdienstige beleving. Hij veranderde zijn naam in Echnaton, wat 'Welgevallig aan Aton' betekent. Met regeren bemoeide hij zich nog maar bijzonder weinig. Hij kreeg zelfs onenigheid met de priesters van de oude erediensten. Verbitterd besloot hij een nieuwe hoofdstad voor zichzelf te bouwen, ten noorden van Assioet. Deze nieuwe stad, El-Amarna, kwam in de zeer korte tijd van vier jaar tot stand. Maar na Echnatons dood werd ze weer snel verlaten. De stad werd vergeten en raakte onder het woestijnzand bedolven. Een schat aan gegevens over het Egypte uit de tijd van Echnaton bleef op die manier bewaard voor oudheidkundigen, die in 1891 onder leiding van Sir Flinders Petrie op die plaats opgravingen deden.
De geringe belangstelling van het Egyptische volk voor de godsdienstige hervormingen van Echnaton, waren voor een niet gering deel gelegen in het feit dat die helemaal niet aansloten bij de toen heersende voorstellingen over het leven en de dood. En deze voorstellingen waren voor de Egyptenaar juist van zo groot belang. Hij geloofde dat lichaam en ziel waren samengesteld uit verschillende onderdelen.
Behalve de Ka, een soort beschermengel, had iedereen ook een Ba, een ziel, die nauw met het stoffelijk lichaam verbonden was. 's Nachts en na de dood altijd, kon de Ba het lichaam verlaten en zo vrij als een vogel rondvliegen. De band met het lichaam was desondanks zeer nauw. Daarom moest het lichaam ook na de dood bewaard blijven. Dat was de reden waarom de Egyptenaren hun doden balsemden en ze in veilige rotsgraven begroeven.
Aan de mummies van rijke mensen werden tal van voorwerpen uit het dagelijkse leven meegegeven. De wanden van de grafkamers werden voorzien van reli�fs en muurschilderingen. Overigens had de Egyptenaar geen vastomlijnde voorstelling over allerlei godsdienstige zaken. Evenals de mens werd beschouwd als een samengesteld geheel, waren er voor de Egyptenaren vaak vele mogelijkheden wat betreft dingen als de schepping, het leven en de dood.
 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer