|
Grizzlybeer
Groep : op het land levende
zoogdieren
 Een
enorme omvang, grote klauwen, scherpe tanden en
een opvliegend karakter hebben de
Noord-Amerikaanse grizzlybeer een slecht imago
bezorgd. De beer kan af en toe agressief zijn en
zijn klauwen zijn dodelijk, maar meestal is hij
een grasduinende eenling, die bessen en wortels
eet. Zijn naam ontleent de grizzlybeer aan de
grijsachtige 'kraag' van witte haaruiteinden die
zijn sterke, gespierde schouders markeren en hem
zo indrukwekkend maken.
Een berin kan per worp tot vier welpen baren. Ze
doet dit in een winterhol. Ze voedt haar jongen
alleen op en mijdt de mannetjesberen, die de
welpen zouden kunnen doden. Gedurende de eerste
jaren dat de jongen bij hun moeder blijven,
leren ze met vallen en opstaan van haar wat ze
kunnen eten en waar ze het kunnen vinden. In de
tweede zomer van hun leven gaan de jongen ook
zelf jagen, maar ze blijven dicht bij hun moeder
in de buurt. Door de zorg voor haar jongen kan
de berin zich maar om de drie jaar voortplanten.
Een berin kan trouwens zeer gevaarlijk zijn als
ze haar jongen beschermt.
Het menu van de grizzly is allesbehalve
eenzijdig : het bestaat uit planten, gras,
bessen en noten, insecten, knaagdieren, vis en
kadavers. Ze zijn goede gravers en spitten ook
wortels en bolgewassen uit. Soms pakken ze een
eekhoorntje en een enkele keer jagen grizzly's
op grote levende prooien, zoals een zieke eland.
Met een korte sprint achtervolgt de beer zijn
prooi en doodt deze met ��n enkele klap van zijn
klauw. In Alaska komen veel zalmen voor, een
goede bron van eiwit. Grizzlyberen verzamelen
zich in de lente bij stroomversnellingen om de
zalmen, die op weg zijn naar hun broedplaatsen,
uit het water te vissen.
Grizzlyberen zijn solitaire dieren. Hun
leefgebied kan tijdens voedselschaarste wel 780
vierkante kilometer bestrijken. Omdat ze alleen
leven moeten ze wel indruk kunnen maken als ze
hun territorium willen verdedigen. Ze doen dit
door op hun achterpoten te staan. In
tegenstelling tot andere beersoorten zijn
grizzly's dag en nacht actief. Als het te warm
wordt, rusten ze uit in de schaduw van de bomen.
Grizzyberen die in Alaska en het noorden van de
Rocky Mountains leven, graven in de winter een
hol waar ze een winterslaap van soms wel zeven
maanden houden. Ze zijn intelligent, en kunnen
plaatsen waar voedsel is uitstekend lokaliseren
en terugvinden. Ze zijn enorm sterk en in hun
zoektocht naar voedsel kunnen ze grote
boomstammen en rotsblokken omver duwen.
Ooit zwierven de grizzlyberen door heel
Noord-Amerika, van de poolcirkel tot aan Mexico.
De jacht, vergiftiging en de verwoesting van hun
leefgebieden heeft ze op de meeste plaatsen
uitgeroeid. Zeventig procent van de populatie
leeft nu in de onbewoonde streken van Alaska.
Ondanks hun beschermde status in de Verenigde
Staten en Canada worden grizzlyberen nog steeds
gedood. Ze worden neergeschoten door mensen die
hun eigendommen verdedigen, of door jagers, op
zoek naar een trofee. Veel beren leven in
natuurreservaten met een intensief wildbeheer.
Er wordt veel gedaan om de dieren zo ver
mogelijk weg te houden van de vernietigende
activiteiten van de mens.
|
