Rubriek :
Historische figuren
Gwijde van Dampierre
Gwijde van Dampierre
(ca. 1226 - Compi�gne 7 maart 1305), graaf van Vlaanderen
(1278-1305) en markgraaf van Namen (1263-1298), tweede zoon van
Willem van Dampierre en Margaretha van Constantinopel, werd na
de dood (1251) van zijn oudere broer Willem van Dampierre de
erfopvolger in het graafschap Vlaanderen. Door zijn huwelijk met
Mathildis van Dendermonde (1246) had hij reeds de heerlijkheden
B�thune en Dendermonde verworven. In de strijd met zijn
halfbroers Jan en Boudewijn van Avesnes leed hij een nederlaag
bij Westkapelle op Walcheren (1253). In 1263 kocht hij het
markgraafschap Namen. Na de dood van zijn vrouw (1263)
hertrouwde hij in 1265 met Isabella van Luxemburg. Hij nam, aan
de zijde van de Franse koning Lodewijk IX, deel aan de Achtste
Kruistocht (naar Tunis, 1270). Op 29 dec. 1278 deed zijn moeder
afstand van het graafschap Vlaanderen ten voordele van Gwijde,
tot dan mederegent. Bij de troonsbestijging van Filips IV de
Schone (1285) begonnen de moeilijkheden tussen Vlaanderen en
Frankrijk. Gwijde zocht steun bij de Engelse koning Eduard I,
zegde zijn leentrouw aan de Franse koning op en sloot een
militair verbond met Engeland (1297). De openlijke strijd tussen
Gwijde en Filips nam hierdoor een aanvang. Vlaanderen werd door
de Franse koning bezet (jan.-mei 1300) en nadien geannexeerd.
Gwijde gaf zich met zijn oudste twee zonen, Robrecht van B�thune
en Willem van Cr�vecoeur, gevangen. Deze gebeurtenissen waren
mede oorzaak van de Brugse Metten en de Guldensporenslag in
1302. Gwijde overleed in gevangenschap te Compi�gne en werd door
zijn kinderen begraven in de abdij van Flines.
