Rubriek :
Historische figuren
Haile Selassie
Haile Selassie,
oorspronkelijk: Ras Tafari Makonnen (Harar 23 juli 1892 - bij
Addis Abeba 27 aug. 1975), keizer (negusa nagast, = koning der
koningen) van Ethiopi� van 1930 tot 1974, zoon van een
krijgsman, werd in 1906 gouverneur van Garamoeleta (prov. Harar)
en in 1916 regent voor de nieuwe keizerin, zijn tante Zaoeditoe
(Judith). Verijdeling van een staatsgreep in 1928 had tot gevolg
dat hij tot negus (koning) werd uitgeroepen.
In 1930, na de dood van de keizerin, werd hij tot keizer
gekroond en nam de naam Haile Selassie aan. Hij trachtte
Ethiopi� economisch tot ontwikkeling te brengen en verouderde
instellingen geleidelijk op te heffen (bijv. slavernij). Tijdens
de Italiaanse bezetting van Ethiopi� verbleef Haile Selassie in
Groot-Brittanni� (1936-1941). Zijn buitenlandse politiek,
gericht op steun aan het Afrikaans nationalisme en
'niet-gebondenheid', verwierf vooral binnen Afrika aanzien.
Binnenslands voerde hij een autocratisch regime.
Sinds begin jaren zeventig werd oppositie gevoerd tegen zijn
beleid en de grondslagen van het keizerschap. Een militaire
staatsgreep op 12 sept. 1974 maakte ten slotte een einde aan
zijn keizerschap.
