|
De
hamerhoofdvleermuis
 Orde
: Chiroptera - familie : Pteropodidae - geslacht
: Hypsignathus en soort H. monstrosus. Deze
vleermuis is ��n van de meer dan veertig
geslachten van deze familie, de kalongs van de
Oude Wereld, die ook vliegende vossen worden
genoemd.
De kop en borst van een
mannetjeshamerhoofdvleermuis zijn speciaal
gevormd om lawaai te maken en hij gebruikt ze om
te zingen tijdens een paarceremonie. De
mannetjes komen samen bij een ontmoetingsplaats.
Ze vertonen hun kunsten aan vrouwtjes in de hoop
dat ��n van hen wil paren. De mannetjes
verschillen ondertussen zo van de vrouwtjes dat
het onvoorstelbaar is dat ze van dezelfde soort
zijn.
Hamerhoofdvleermuizen zijn groter dan alle
andere vleermuizen in hun Afrikaanse leefgebied.
Vleermuizen zijn nachtdieren, ze brengen de dag
slapend door. Ze hangen aan een tak twintig tot
dertig meter boven de grond, gewoonlijk tussen
de schaduwrijke lagen van het bos of soms in
grotten. Ze slapen alleen of in kleine groepjes.
Het grootste deel van het jaar is het vallen van
de avond het startsein om eten te gaan zoeken,
maar tijdens droge seizoenen verzamelen de
volwassen vleermuizen zich eerst op de
ontmoetingsplaats voordat ze eten gaan zoeken.
Elke nacht vliegen de mannetjesvleermuizen van
hun slaapplaats naar een ontmoetingsplaats. Als
ze een plekje hebben gevonden, beginnen ze te
zingen. Het geroep bestaat uit een onafgebroken,
krassend geluid. Het trekt vleermuizen van beide
sekse aan. De vrouwtjes fladderen voor ieder
roepend mannetje en hij klappert opgewonden met
zijn vleugels, zijn geroep wordt sneller en gaat
over in een gonzend geluid. Het vrouwtje landt
naast haar partner, paart met hem en vliegt
daarna weg. Een half jaar later wordt er
gewoonlijk ��n jong geboren, dat zich vastklampt
aan haar borst om haar melk te drinken.
De hamerhoofdvleermuis eet alleen de zachte
delen van het fruit. Deze voedselbron is rijk
aan energie, maar vaak moeilijk te vinden in het
bos. Hij maakt wel tripjes van tien kilometer
per nacht. Mannetjes typeren zich door verder te
vliegen dan vrouwtjes, op zoek naar de
fruitsoorten die ze hun vertoningen op de
ontmoetingsplaatsen doorhelpt. Wilde vijgen,
mango's en bananen zijn favoriet, maar als hij
ze kan vinden, geeft hij de voorkeur aan
gecultiveerde variaties. Als hij het fruit heeft
geplukt, vliegt de vleermuis naar een rustplaats
om het sap eruit te zuigen.
Het paringsgedrag van de hamerhoofdvleermuis is
heel normaal bij vogels, maar bijna uniek onder
zoogdieren. Het is waarschijnlijk zo gegroeid
uit noodzaak. De beste manier om ervan verzekerd
te zijn dat zijn genen worden doorgegeven, is
daarom om te concurreren met andere mannetjes.
Dit bereikt hij met zijn gezang, geproduceerd
door zijn strottenhoofd.
|
