Rubriek :
Historische figuren
Hendrik II van Frankrijk
(St-Germain-en-Laye
31 maart 1519 - Parijs 10 juli 1559), koning van Frankrijk van
1547 tot 1559, uit het Huis Valois-Orl�ans-Angoul�me, was een
zoon van Frans I en Claude. Hendrik huwde in 1533 Catharina de
M�dicis. Zelf niet bijzonder intelligent, liet hij zich sterk
door zijn gunstelingen leiden, zoals zijn minnares Diane de
Poitiers, de conn�table de Montmorency en later de Guises. Hij
zette zijn vaders politiek voort van strijd tegen de omsingeling
door de Habsburgers. Ook hij steunde de Duitse protestantse
vorsten nu in de Schmalkaldische Oorlog (1546-1547). De oorlog
met Engeland werd in 1550 be�indigd, maar zou in 1557 weer door
Maria Tudor heropend worden. In 1552 veroverde Hendrik Toul en
Verdun, terwijl Montmorency Metz voor zijn rekening nam. Deze
laatste leed echter in 1557 een verpletterende nederlaag bij
Saint-Quentin. Een nieuwe nederlaag het volgende jaar bij
Grevelingen tegen Spanje en het verlangen van de beide
katholieke vorsten de handen vrij te hebben tegenover het steeds
groeiend protestantisme (dat Hendrik ook binnenslands bestreed),
brachten de Vrede van Cateau-Cambr�sis (3 april 1559). Frankrijk
behield de drie bovengenoemde steden, het in 1558 nog door Frans
de Guise veroverde Calais, Turijn en andere vestingen in Savoye,
maar zag af van zijn ambities in Itali�. Ter bezegeling zou
Filips II Hendriks dochter Elizabeth huwen. Bij dit huwelijk
werd Hendrik in een steekspel dodelijk gewond door de lans van
Gabriel, seigneur de Lorges, comte de Montgomery. Naar hem is de
decoratieve stijl Henri Deux genoemd.
