Rubriek :
Historische figuren
Henri Gr�goire
Gr�goire, Henri (V�ho,
Meurthe-et-Moselle, 4 dec. 1750 - Parijs 28 mei 1831), Frans
bisschop en politicus, was pastoor te Emberm�nil (bij Lun�ville)
en werd door de geestelijkheid van Nancy afgevaardigd naar de
Assembl�e g�n�rale (1789). Hij legde als eerste de eed af op de
Constitution civile du clerg� (1790), die hij mede geredigeerd
had. In 1791 werd hij bisschop van Blois gewijd door J. Gobel;
in tegenstelling met deze en vele anderen weigerde hij in 1793
zijn priesterschap af te zweren. Fel verdedigde hij, tegen Rome
�n tegen de Conventie, de rechten en plichten van de �glise
Constitutionnelle, waarvan hij de onvermoeide leider was
(nationale concilies van 1797 en 1801). Als senator (sinds 1801)
verzette hij zich tegen Napoleon; na het concordaat met Rome
trok hij zich, onder protest, terug als bisschop van Blois.
Een grote reis (o.a. in 1803 naar Nederland) bevestigde zijn
contacten met diverse jansenistische groeperingen in Itali� en
Nederland. Sindsdien leefde hij teruggetrokken
in Parijs, publicerend (sinds de opheffing van Napoleons
censuur, 1814) en corresponderend (o.a. met de
Oudbisschoppelijke Cleresie). Ondanks verscheidene
verzoeningspogingen volhardde hij in zijn idee�n tot zijn dood.
Gr�goire was een radicale exponent van het richerisme en een
verklaarde vijand van elk pauselijk curialisme. Hij was zijn
tijd vooruit in zijn verzet tegen slavernij en antisemitisme en
in zijn pleidooi voor gewetensvrijheid, la�cale medezeggenschap
en hereniging van de kerken.
