Indigoslangen
De
indigoslang, Drymarchon corais, is een geliefde
soort. Exemplaren van de ondersoort uit Florida,
D.c.couperi, zijn gitzwart met grote glanzende
schubben. De kin kan donderroze of grijs zijn.
Deze soort moet niet verward worden met de
ondersoort uit Zuid- of Midden-Amerika, die soms
bekend staat als cribo en die ongeschikt is als
huisdier.
Florida-indigoslangen (zie foto) zijn grote,
makke dieren die twee meter of langer kunnen
worden. Hun ranke lichamen vertonen prachtige
regenboogkleuren en ze zijn meestal actiever dan
de andere colubriden die te koop zijn. Ze zijn
nauw verwant aan zweepslangen en racers. Ze
verlangen zeer grote onderkomens, die een
verstopdoos moeten bevatten. Een bodemlaag van
kranten, houtspaanders of samengeperste
zaagselkorrels wordt aanbevolen omdat deze soort
er een troep van kan maken. Hoewel zij in de
regel muizen en ratten eten, geven sommige
exemplaren de voorkeur aan vis of kikkers,
vooral wanneer ze jong zijn. Indigoslangen eten
ook met veel smaak andere slangen, en moeten dus
afgezonderd gehouden worden. Ze verlangen een
temperatuur van 25-30 graden Celsius, die
tijdens de winter (hun paartijd) tot vijftien
graden Celsius mag zakken.
Fokken is geenszins gemakkelijk en er is geen
methode die garant staat voor succes.
Vitaminegebrek zou een oorzaak voor het zich
niet voortplanten kunnen zijn. Er zijn
experimenten uitgevoerd met vitaminesupplementen
en ultraviolet licht, maar de resultaten zijn
niet overtuigend. De mannetjes kunnen tijdens de
paartijd onderling gevechten aangaan en ook de
vrouwtjes lopen in deze tijd de kans gebeten te
worden. Na de paring kunnen de vrouwtjes het
sperma vele weken met zich meedragen voordat ze
uiteindelijk tot twintig eieren leggen.
Onvruchtbaarheid is ��n van de problemen waar
fokkers mee kampen. Goede eieren komen uit na
een broedtijd van zeventig tot honderd dagen en
de jongen zijn dan vijftig tot zestig cm lang.
Sommige eten onmiddellijk jonge muizen; andere
verlangen vis of kikkers of ander voedsel dat
naar deze dieren ruikt.
Indigoslangen zijn in hun hele
verspreidingsgebied beschermd en de kans om in
gevangenschap gefokte dieren aan te treffen, is
erg klein. De prijzen van deze geliefde soort
zijn dan ook erg hoog.
|