Rubriek :
Historische figuren
Jacob van Maerlant
Maerlant, Jacob van
(tussen 1221 en 1235-ca. 1300), Vlaams dichter, schreef
aanvankelijk ridderromans (Alexanders geesten, Historie van den
grale, Merlijns boeck en Istory van Troyen). Geleidelijk ging
hij over op behandeling van wetenschappelijke en stichtelijke
stof. Der naturen bloeme, naar De natura rerum van Thomas van
Cantimpr�, vat alles samen wat in die tijd omtrent de natuur
bekend was. In zijn Scholastica (de zgn. Rijmbijbel) verhaalde
hij de gewijde geschiedenis. De niet-gewijde geschiedenis
behandelde hij in de Spieghel historiael, waarvoor hij als bron
het Speculum historiale van Vincentius van Beauvais gebruikte.
De hagiografie beoefende hij met o.a. een Leven van S.
Franciscus. In zijn strofische gedichten (Wapene Martijn, ca.
1266; Der Kerken claghe; Van den lande van overzee, ca. 1291)
toont Van Maerlant zich een dichter van formaat.
