Rubriek :
Historische figuren
Jean Genet
Genet, Jean (Parijs
19 dec. 1910 - aldaar 15 april 1986), Frans roman- en
toneelschrijver, leidde na zijn jeugd - als kind van een
ongehuwde moeder in een kindertehuis - een zwervend leven aan de
rand van de samenleving. In 1942 schreef hij in de gevangenis
van Fresnes de roman Notre-Dame des Fleurs (Ned. vert.: Onze
Lieve Vrouw van de Bloemen, 1966), een verheerlijking van het
kwaad, een mengeling van fantasie en herinnering, in een lyrisch
proza van uitzonderlijke kracht. Op het punt levenslang naar een
strafkolonie te worden verbannen, kreeg hij in 1948 door
tussenkomst van enkele bekende literatoren (Sartre, Cocteau,
Gide) die zijn literair genie hadden ontdekt, gratie. Genet
verheerlijkte op papier de tegenpool van het goede: verraad,
misdaad, seksuele perversie en dood zijn wezenlijke thema's in
zijn werk, dat een aanklacht tegen en een uitdaging aan de
maatschappij inhoudt. In de jaren zestig ging Genet zich sterk
interesseren voor de Black Panthers (zie Black Power) en de
Palestijnse bevrijdingsbeweging (zie PLO). In 1969 bezocht hij
op verzoek van de eerste groepering de Verenigde Staten en van
1970 tot 1972 verbleef hij op Palestijnse bases in Jordani�. Dit
hield niet zozeer een expliciete politieke keuze in als wel een
keuze voor de revolte. Zijn postuum verschenen Un captif
amoureux (1988) vormt de neerslag van deze ervaringen. Genet
beschikte over een voortreffelijk observatietalent, een
oorspronkelijke geest en een zeer lichtvoetige stijl;
inhoudelijk roept zijn oeuvre sterke weerstanden op, maar zijn
literair meesterschap wordt vrijwel algemeen erkend. Zijn
onconventionele taal heeft vernieuwend gewerkt op de evolutie
van het theater.
