Rubriek :
Historische figuren
Johannes II Comnenus
(Constantinopel 1088
- in de Taurus 8 april 1143), Byzantijns keizer van 1118 tot
1143, uit het Huis der Comnenen, zette de restauratiepolitiek
van zijn vader, Alexius I, schitterend voort. In het Europees
rijksgedeelte werden de Petsjenegen in 1122 vernietigd, Servi�
moest de Byzantijnse opperheerschappij erkennen, en de Hongaarse
dreiging werd langs diplomatieke weg in een pro-Byzantijnse
houding omgezet, voorbereid door het huwelijk van Johannes met
de Hongaarse prinses Pirisca (= Irene [Byzantijnse Rijk]).
Tegenover het aanmatigende Veneti� boekte de keizer geen succes
(1122-1126): de privileges van 992 en 1082 werden in 1126 nog
verruimd. In het oosten slaagde Johannes erin tegenover het
Turkse emiraat van Melitene de helft van Klein-Azi� opnieuw te
bezetten (1130-1135). De Kleinarmeense onafhankelijkheid in
Cilici� en Taurus werd uitgeschakeld (1137). Duurzaam succes
tegenover de Normandisch-Latijnse bezittingen in het
Midden-Oosten (Antiochi�, Edessa, Tripolis) bleef echter uit.
Het Normandisch probleem nam trouwens vanuit Zuid-Itali� en
Sicili� voor Byzantium nog scherpere vormen aan, zodat Johannes
zich tegen Rogier II diende te beschermen door een coalitie met
de Duitse keizers Lotharius II en Koenraad III. Het huwelijk
(1146) van 's keizers zoon Manuel I met Koenraads schoonzuster
Bertha van Sulzbach bezegelde dit verbond.
