Rubriek :
Historische figuren
Johannes III Ducas
Vatatzes
(gest. Nymphaeum 3
nov. 1254), Byzantijns keizer van Nicea van 1222 tot 1254, uit
het geslacht Ducas, was een schoonzoon van de eerste Niceaanse
keizer Theodorus I Lascaris. Hij zette de Byzantijnse
restauratie voort. In Klein-Azi� heroverde hij haast alles wat
nog Latijns bezit was en randstroken op het Turkse Rum en het
Byzantijnse Trebizonde. In Europa ontnam hij Macedoni� aan het
voormalige Latijns-Thessalische koninkrijk (1242-1246) en dwong
zodoende het 'keizerrijk' Epirus genoegen te nemen met een
despotaat (1242). Hij onderhield goede betrekkingen met de
Duitse keizer Frederik II, wiens natuurlijke dochter Konstanze
hij huwde, maar faalde in zijn poging tot herstel van de eenheid
met Rome. Hij bevorderde de economische zelfstandigheid van zijn
rijk, waarbij hij aan de sociale aspecten veel aandacht
besteedde: daarom werd hij als heilige vereerd in de Byzantijnse
Kerk.
