Rubriek :
Historische figuren
Karel Ledeganck
Ledeganck, Karel
Lodewijk (Eeklo 9 nov. 1805 - Gent 19 maart 1847), Belgisch
Nederlandstalig schrijver, kon dankzij de steun van o.a. de
dichter K. Vervier te Gent studeren, waar hij in 1835 in de
rechten promoveerde. Hij werd vrederechter, in 1840 lid van de
Provinciale Raad van Oost-Vlaanderen, in 1842 provinciaal
inspecteur van het lager onderwijs. Hij vertaalde de 'Code Civil'
(Het burgerlyk wetboek, 1841). In de rederijkerstraditie
opgegroeid en herhaaldelijk in dichtprijskampen bekroond,
ontwikkelde hij zich tot de belangrijkste dichter van de eerste
romantische generatie.
Zijn bespiegelende elegische gedichten (Het klavier, 1836; Het
graf myner moeder, 1839; De boekweit, 1844) treffen door hun
zuivere harmonie; zijn po�tische trilogie op Gent, Brugge en
Antwerpen, De drie zustersteden (1846), 'het dichterlijk
evangelie van de Vlaamsche Beweging' (Max Rooses), weliswaar
niet volkomen gaaf, is om haar krachtig ritme en haar
monumentaliteit met en naast Consciences Leeuw van Vlaenderen de
interessantste uiting van de nationale romantiek in Vlaanderen.