Rubriek :
Historische figuren
Karel van Oostenrijk
(Florence 5 sept.
1771 - Wenen 30 april 1847), aartshertog van Oostenrijk, hertog
van Teschen, uit het Huis Habsburg, was de derde zoon van keizer
Leopold II. Hij was van 1793 tot 1794 landvoogd der Zuidelijke
Nederlanden. In 1796 werd hij belast met het bevel over het
keizerlijke Rijnleger en behaalde successen tegen Jourdan en
later tegen Moreau. Na 1801 bemoeide hij zich als president van
de 'Hofkriegsrat' en als opperbevelhebber en minister van Oorlog
met de reorganisatie van het leger. Karels eerste overwinning op
Napoleon Bonaparte, bij Aspern (mei 1809), werd in juli 1809
tenietgedaan door zijn nederlaag bij Wagram. Reeds lang in
conflict met zijn broer, keizer Frans I, trad hij sinds 1809
noch in de politiek noch in militaire zaken op de voorgrond. In
1815 huwde hij Henriette, dochter van prins Frederik Willem van
Nassau-Weilburg. Karel publiceerde een aantal werken op
militair-strategisch gebied, o.m. Grunds�tze der Strategie
(1813).
