|
De
koningscobra
 Orde
: Squamata - familie : Elapidae - geslacht :
Ophiophagus en soort : Ophiophagus hannah. De
koningscobra is de grootste van ongeveer tien
cobrasoorten waaronder de brilslang, zwarte
spuugcobra, gestreepte watercobra, zwarte
boomcobra en schildslang.
Een boze koningscobra die sissend en wiegend met
uitgezet halsschild het voorste deel van zijn
lijf tot anderhalve meter opheft, is een
beangstigend tafereel. Deze langste gifslang ter
wereld kan bliksemsnel over een afstand van twee
meter toeslaan, waarbij hij genoeg gif afgeeft
om een olifant te doden. Gelukkig valt hij
zelden mensen aan, maar jaagt voornamelijk op
andere slangen in zijn leefgebied, de jungle.
Anders dan hun soortgenoten jagen koningscobra's
bij daglicht. Ze hebben het vooral gemunt op
andere slangen, die ze met hun giftige beet
doden. Hoewel ze voornamelijk op niet-giftige
slangen jagen, vallen ze ook kleinere cobra's en
kraits aan, en soms hagedissen. Met de hulp van
zijn reuk- en gezichtsvermogen speurt de
koningscobra zijn prooien op. Zijn tong schiet
heen en weer om de lucht op te vangen. Eenmaal
terug in de bek, glijdt de tong langs het orgaan
van Jacobson, waarmee geuren worden
geanalyseerd. Als de slang bijt, spuit er gif
uit de holle tanden. Dit tast het zenuwstelsel
van de prooi aan en verlamt diens
ademhalingsspieren.
Ondanks zijn afmetingen en reputatie zal een
koningscobra liever vluchten dan vechten. Hoewel
hij zonder aanleiding kan aanvallen, zal het
gewoonlijk alleen toeslaan als hij in een hoek
wordt gedreven, als er iets of iemand te dicht
bij zijn nest komt, of als er iemand per ongeluk
op hem trapt. De slang richt zich op als hij
schrikt. Het is een intelligent en waakzaam
dier, en als bedreven zwemmer wordt hij vaak in
de buurt van water aangetroffen. De koningscobra
vervelt vier tot zes maal per jaar. In die twee
weken drinkt het dier veel water waardoor de
oude huid zich beter van de nieuw los kan maken.
De slang versnelt het afschilferen van het oude
vel door zijn lijf tegen ruwe oppervlakten te
schuren. Hij krijgt ook een nieuw gebit en een
nieuwe tong.
Als twee mannetjes met hetzelfde vrouwtje willen
paren, worstelen ze om haar. Na afloop veegt de
winnaar met zijn kin langs het lijf van het
vrouwtje om haar tot rust te brengen en voor te
bereiden op de paring. De koningscobra maakt
voor zijn eieren een nest. Het vrouwtje maakt
een hoopje van bladeren, gras en aarde. Ze
graaft er een kuil in, legt haar eieren, bedekt
ze en graaft een tweede kuil voor zichzelf.
Gewoonlijk blijven het mannetje en het vrouwtje
gedurende het broeden bij elkaar. De jongen zijn
bij de geboorte tot zestig cm lang, en hun beet
is al even dodelijk dan die van hun ouders.
Afname van de bossen en de groei van de
bevolking bedreigen het leefgebied van de
koningscobra. Hierdoor komt de cobra steeds
vaker noodgedwongen in contact met de mens, die
het dier doorgaans zonder pardon doodt. Er wordt
bovendien op de slang gejaagd voor voedsel en
voor het gebruik van zijn gif in medicijnen.
|
