Rubriek :
Historische figuren
Leo VI Sophos
(= de Wijze) (Constantinopel?
866 - aldaar 11 mei 912), Byzantijns keizer van 886 tot 912, uit
de Macedonische dynastie, was de zoon van Basilius I en vader
van Constantijn VII. Zijn temperament en de omstandigheden
stonden een fortuinlijk buitenlands beleid in de weg: de
Arabieren plunderden niet alleen Armeni� en Noord-Syri�, maar
beheersten de oostelijke Middellandse Zee; de Bulgaren, geleid
door Simeon de Grote, die op een Bulgaars-Grieks keizerrijk
aanstuurde, wogen in 894-896 tegen Byzantium op, ondanks de
steun die de keizer van de Hongaren ontving, en drongen door in
Servi� en Macedoni�. Leo's binnenlandse politiek beoogde de
keizerlijke alleenheerschappij te ontwikkelen en de themata
(militaire bestuursdictricten) te vermenigvuldigen. Met de
patriarch werden de verhoudingen bijzonder stekelig ten gevolge
van Leo's vierde huwelijk, een aangelegenheid waarbij de keizer
overigens steun vond bij paus Sergius III. Zijn duurzaamste roem
stoelt op zijn literaire activiteit (opgeleid bij patriarch
Photius, schreef hij o.m. Problemata en Tactica, die voor de
krijgsgeschiedenis zeer belangrijk zijn) en vooral op zijn
wetgeving. Bracht hij zelf 113 Novellae op zijn naam,
belangrijker nog is dat de herordening, aanpassing en
vergrieksing van het Justiniaanse recht, reeds door Basilius I
begonnen, door hem werd voltooid in de zes delen van de zestig
boeken Basilica, een werk dat de Justiniaanse wetgeving voortaan
als basis van het Byzantijnse rechtswezen en de rechtswetenschap
verving.
