Rubriek :
Historische figuren
Koning Leopold I van
Belgi�
voluit: Leopold
George Christiaan Frederik (Coburg 16 dec. 1790 - Laken 10 dec.
1865), eerste koning der Belgen (1831-1865), zoon van hertog
Frans van Saksen-Coburg, uit het Huis Saksen-Coburg-Gotha, nam
in 1813 dienst in het Russische leger en vergezelde na de Franse
nederlaag tsaar Alexander I bij diens intocht in Parijs en diens
bezoek aan Groot-Brittanni�. Nadat hij de Britse nationaliteit
had verkregen, trad hij op 2 mei 1816 in het huwelijk met
Charlotte, dochter van de latere Britse koning George IV en
diens vermoedelijke opvolgster, die echter op 6 nov. 1817 na de
bevalling van een doodgeboren kind overleed. Begin 1830 weigerde
hij de hem aangeboden Griekse koningskroon. In juni 1831
aanvaardde hij de Belgische troon, waartoe het Nationaal Congres
hem had opgeroepen, op voorwaarde dat Belgi� het Traktaat der
XVIII Artikelen zou aannemen. Nadat dit was gebeurd kwam hij
naar Belgi� en legde er op 21 juli 1831 de grondwettelijke eed
af. Kort daarna werd hij geconfronteerd met een Nederlandse
aanval, die slechts met Franse hulp kon worden afgeslagen (zie
Tiendaagse Veldtocht). Zijn beleid was vooral gericht op de
consolidatie van de Belgische onafhankelijkheid. Hij wendde zijn
invloed aan om in 1839 het Verdrag der XXIV Artikelen, toen de
Nederlandse koning Willem I dat eindelijk onderschreef, ook in
Belgi� te doen aanvaarden. Zijn verwantschap met de Britse
koningin Victoria (dochter van een van zijn zusters en
echtgenote van zijn neef Albert) en de hartelijke betrekkingen
die hij met haar onderhield, verzekerden hem geleidelijk een
groot gezag op het Europese politieke vlak. Ook het feit dat
Belgi� een van de weinige landen was die niet door de
revolutiegolf van 1848 waren verstoord, wat aan zijn beleid werd
toegeschreven, droeg daartoe bij. Nog sterk onder de invloed van
het verlicht despotisme speelde Leopold zowel op het
binnenlandse als op het buitenlandse vlak een zeer actieve rol.
Dat werd hem mogelijk gemaakt door het Unionisme, dat hij dan
ook poogde zo lang mogelijk te handhaven. De landsverdediging en
de buitenlandse betrekkingen beschouwde hij als zijn persoonlijk
werkterrein. Met het oog op het door hem onvermijdelijk geachte
conflict tussen Frankrijk en Pruisen dreef hij in de jaren 1860
de aanleg van de Antwerpse vestingwerken door. Overtuigd van de
noodzaak ervan, bevorderde hij pogingen tot overzeese expansie,
die echter mislukten. Uit zijn (tweede) huwelijk (9 aug. 1832)
met Louise Marie, dochter van de Franse koning Louis-Philippe,
had hij vier kinderen: Lodewijk Filips (1833-1834), Leopold (II),
Filips en Charlotte. Uit een verhouding met Arcadie Claret had
hij twee bastaarden.
