Rubriek :
Historische figuren
Leopold I van Duitsland
voluit: Leopold I
Josef Balthasar Felizian (Wenen 9 juni 1640 - aldaar 5 mei
1705), Duits keizer van 1658 tot 1705 en koning van Hongarije
van 1655 tot 1687, uit het Habsburgse Huis (zie Habsburg), was
de tweede zoon van Ferdinand III. Hij zou aanvankelijk tot de
geestelijke stand toetreden, maar na de dood van zijn oudste
broer, Ferdinand, in 1654 was hij de opvolger in de Habsburgse
erflanden (1657). Met grote moeite wist hij het volgende jaar de
keizerskeus te winnen van zijn rivaal Lodewijk XIV van
Frankrijk. Naar aanleiding van de Zevenburgse troontwisten begon
hij zijn eerste oorlog tegen de Turken (1662). In 1683 sloegen
de Turken het beleg voor Wenen, maar dankzij de hulp van Jan III
Sobieski van Polen werd Wenen na twee maanden ontzet. Vooral
door de voortreffelijke veldheer Eugenius van Savoye werden
daarna vervolgens geheel Hongarije en Zevenburgen veroverd
(Vrede van Karlowitz 1699). In West-Europa kantte Leopold zich
tegen de expansiepolitiek van Lodewijk XIV. Oostenrijk had een
groot aandeel aan de coalitie die gevormd werd om het oprukken
van Lodewijk XIV aan de Rijn en in Itali� te stuiten. De oorlog
die hierop volgde (1688-1697) was echter niet beslissend. Op
grond van zijn huwelijk met Margaretha Theresia, dochter van de
Spaanse koning Filips IV, maakte Leopold aanspraak op de Spaanse
troon ten behoeve van zijn tweede zoon, de latere Karel VI, om
de opvolging door een Franse pretendent te verhinderen. Dit
leidde tot de Spaanse Successieoorlog.