Rubriek :
Historische figuren
Lodewijk IX van Frankrijk
(Fr.: Saint Louis) (Poissy
25 april 1214 - nabij Tunis 23 aug. 1270), koning van 1226 tot
1270, uit het Huis Capet, zoon van Lodewijk VIII, stond
aanvankelijk onder voogdijschap van zijn moeder, Blanche van
Castili�. Zijn intense vroomheid, die zijn politiek realisme
niet in de weg stond, uitte zich m.n. in de deelname aan de
Zevende Kruistocht (1248-1250), waarin hij gevangen werd
genomen, terwijl hij na vrijlating nog vier jaar in Syri�
verbleef, tegen Frankrijks belangen in. Hetzelfde geldt voor de
Achtste Kruistocht, gericht tegen Tunis, waarbij Lodewijk de
dood vond. Toch wist Lodewijk het interne evenwicht van het
koninkrijk te verzekeren, door het bestuurlijk kader van Filips
II August met baljuws uit te bouwen en deze door een kader van
rechtsgeleerde controleurs te overkoepelen (1247). Verder
ontwikkelden zich twee secties uit de Curia regis: enerzijds de
centrale koninklijke rechtbank, het latere Parlement van Parijs,
en anderzijds de Rekenkamer, voor de financi�le sector. De
territoriale expansie was beperkt en werd slechts afgerond met
de aankoop van de territoria Blois, Chartres en M�con. Lodewijk
trad verder zeer vaak op als scheidsrechter in de internationale
Europese politiek, o.m. in de opvolgingsstrijd tussen Avesnes en
Dampierres in Vlaanderen en Henegouwen (1246 en 1256) en in het
conflict tussen de Engelse koning Hendrik III en diens vazallen
(1264). Lodewijk was in 1234 gehuwd met Margaretha van Provence.
Hij werd in 1297 gecanoniseerd.