Rubriek :
Historische figuren
Makarios III
Makarios III,
oorspronkelijk: Michael Christodoulos Mouskos (Ano Panayia, bij
Paphos, 13 aug. 1913 - Nicos�a 3 aug. 1977), Cyprisch
geestelijke en politicus, werd orthodox priester en studeerde
enkele jaren in Boston theologie en sociologie. In 1948 werd hij
bisschop van Kition en in okt. 1950 onder de naam Makarios III
aartsbisschop van Cyprus. Vanaf 1948 was hij een van de leiders
van de enosisbeweging, die aansluiting van het toen onder Brits
bestuur staande Cyprus in Griekenland nastreefde. In 1956-1957
was hij in ballingschap.
Bij de onafhankelijkheid van Cyprus op 16 aug. 1960 werd hij
president (herkozen in 1968 en 1973). De enosisgedachte was niet
verdwenen. Gedurende zijn hele regering had hij te maken met
(vaak gewelddadige) conflicten tussen de Grieks-Cyprioten, die
deze alsnog wilden verwezenlijken, en de Turks-Cyprioten, die
naar autonomie streefden. Makarios weigerde consequent in te
gaan op de Turks-Cyprische eisen. Na 1970 werd hij
geconfronteerd met de EOKA II-beweging van generaal Grivas, die
de aansluiting bij Griekenland met alle mogelijke middelen wilde
forceren.
In juli 1974 pleegden Griekse officieren een staatsgreep tegen
Makarios' bewind. Hij vluchtte naar de Verenigde Staten, maar
kon al in november van dat jaar terugkeren en zijn functie
opnieuw uitoefenen. Zijn macht was hij echter kwijt. Zijn
toezeggingen inzake autonomie voor de Turks-Cyprioten konden de
eenzijdige uitroeping van de Turks-Cyprische staat niet
verhinderen (febr. 1975).
