De
mandarijneend
Orde
: Anseriformes - familie : Anatidae - geslacht :
Aix en soort : Aix galericulata. De enige andere
soort binnen het geslacht Aix is de
Carolina-eend, die eenzelfde leefomgeving eist
als de mandarijneend.
Weinig vogels hebben een fraaier verenkleed dan
de mandarijnwoerd met zijn strepen en veren in
zinderende kleuren. Vooral de koperkleurige
zeiltjes die recht omhoog staan wanneer de woerd
zich van zijn mooiste kant laat zien, vallen
enorm op. De daarmee schril afstekende
bruingrijze kleur van het vrouwtje heeft als
voordeel dat ze onopvallend kan broeden.
Als twee mandarijneenden eenmaal gepaard hebben,
blijven ze vaak hun leven lang bij elkaar. De
band tussen de dieren is zo sterk dat ze weken
van slag zijn als de ander sterft of verdwijnt.
Mandarijneenden wonen in afgeschermde gebieden,
bij voorkeur meren en rivieren in een bosrijke
omgeving. Omdat deze eenden vaak in bomen
verblijven, zijn de zwemvliezen voorzien van
scherpe klauwen waarmee ze veilig hoog boven de
grond op takken kunnen zitten en slapen. Ze
nestelen in boomholten.
De mandarijneend is nog geen bedreigde
diersoort, wat gedeeltelijk te danken is aan de
populariteit van de eend bij de verzamelaars.
Mensen in China en Japan nemen echter steeds
meer van de natuurlijke leefomgeving van de
eenden in beslag, waardoor de aantallen in het
wild sterk afnemen. In Azi� zijn nog geen 20.000
dieren meer over. De meeste pogingen tot
conservatie zijn tot nu toe nutteloos gebleken.
De baltsrituelen van de mandarijneend zijn
imposant en kleurrijk en bestaan onder andere
uit opzetten van de veren en zogenaamd water
drinken. Als een vrouwtje eenmaal een woerd
heeft uitverkoren, gaan de twee op zoek naar een
nestelplaats boven de grond. Het vrouwtje heeft
bij de nestkeuze het laatste woord. Zij bekleedt
het nest met donsveertjes en legt een broedsel
van ovale witte eieren. Het mannetje haalt
voedsel en het vrouwtje broedt. De eieren komen
kort na elkaar uit en de kleine eendjes verlaten
het nest op spectaculaire wijze. De moedereend
roept vanaf de grond naar haar eendjes, die
vervolgens naar de rand van het nest klauteren
en zich naar beneden storten, soms wel van tien
meter hoog. Dankzij de kleine vleugeltjes
bezeren de vederlichte eendjes zich niet bij het
neerkomen. Eenmaal op de grond, blijven ze dicht
bij hun ouders totdat ze kunnen zwemmen en
vliegen.
Mandarijneenden zoeken zowel overdag als tijdens
de nacht naar voedsel. Ze foerageren in bomen,
op de grond en in het water, soms alleen met hun
kop onder water, soms duiken ze helemaal onder.
Deze kleurrijke eenden eten allerlei soorten
voedsel. Ze houden vooral van zaden, noten,
eikels, graantjes en waterplanten zoals
waterlelies en algen. Mandarijneenden eten ook
slakken, insecten en, als ze vlug genoeg zijn,
kleine visjes zoals goudvissen en incidenteel
een jonge koikarper.
|