Rubriek :
Historische figuren
Matthias Flacius
Flacius, Matthias,
eigenlijk: Vlaci� bijgenaamd Illyricus (Albona, in Istri�, 3
maart 1520 - Frankfurt am Main 11 maart 1575), luthers theoloog,
leider der zgn. gnesiolutheranen in de strijd tegen
melanchtonianen (Philippistische Streitigkeiten). Vlaci� kwam
als humanistisch student naar Wittenberg. Hier maakte hij een
zware religieuze crisis door, waaruit hij door Luthers leer der
rechtvaardiging bevrijd werd. Heel zijn leven zou hij een
fervent verdediger van deze leer blijven. Zijn in menig opzicht
extreme opvattingen brachten hem tot de gedachte dat de erfzonde
tot het wezen der menselijke natuur behoort, later afgezwakt tot
de uitspraak dat hij daarmee de gevallen natuur bedoelde. Toen
in 1566 in Antwerpen een Nederlandse lutherse gemeente gesticht
kon worden, werd Flacius daar 'ecclesiasticus consiliarius', een
soort superintendant. De eerste Nederlandse lutherse gemeenten
hebben zwaar geleden onder de 'erfzondestrijd', waarin 'Flacianen'
vaak nog verder gingen dan hun voorman. Flacius werkte in
Antwerpen mee aan het opstellen van een Antwerpse lutherse
confessie. Beroemd geworden is hij vooral als eerste
protestantse kerkgeschiedschrijver.
