Rubriek :
Archeologie
Megalithische bouwwerken
Carnac - Bretagne
(Frankrijk)
Megalithische
bouwwerken staan verspreid over Noordwest-Europa en de bekendste
is Stonehenge in het Engelse Wiltshire. De rituele neolithische
monumenten in het Franse Carnac werden in enkele eeuwen gebouwd,
waarbij het monument qua vorm en type werd gewijzigd naarmate de
plaatselijke cultuur evolueerde. Carnac maakt deel uit van een
grote groep rituele monumenten aan de Golf van Morbihan, is
enkele vierkante kilometers groot en bestaat uit veel
uiteenlopende vindplaatsen en bouwwerken. Er zijn solitair
staande stenen, grote 'alignements' (steenrijen), lange
grafheuvels met kamers en ganggraven met megalithische kunst. Er
zijn nogal wat theorie�n geopperd over de stenen en hun
betekenis, maar het exacte gebruik van de monumenten zal wel
altijd een raadsel blijven.
Teotihuacan - Vallei van Mexico
Teotihuacan,
waarvan de bloeitijd tussen 200 en 650 lag, was de grootste stad
van Midden-Amerika - waarschijnlijk zelfs van de hele
pre-industri�le wereld - met een inwonertal van mogelijk 250.000
zielen. Ondanks het uiteindelijke verval rondom 750 werd de stad
later door de Azteken als de bakermat van de kosmos vereerd.
Gelegen in de vruchtbare Vallei van Mexico, waar men intensieve
landbouw beoefende, werd Teotihuacan het centrum van een
machtige staat. Door zijn bijzonder gunstige, strategische
positie had de stad de handel, vooral die in obsidiaan, volledig
onder controle en artefacten uit de stad zijn in heel
Midden-Amerika teruggevonden. De staat werd bijeengehouden
dankzij een meedogenloos en effici�nt militair bestuur en een
machtige religieuze cultus met wrede riten, zoals het brengen
van mensenoffers, om de macht van de heersende klasse te
demonstreren. Toch maken de ceremoni�le kunst en de architectuur
van de Teotihuacanos de grootste indruk op ons. (foto : de
dodenweg)
Thebe - Boven-Egypte
De
antieke stad Waset, door de oude Grieken omgedoopt tot Thebe,
ligt aan de Nijl, ongeveer 640 km. ten zuiden van Cairo.
Aanvankelijk een onbelangrijke handelspost in het Oude Rijk (ca.
2.700-2.160 voor Christus) bleef ze voortbestaan tot het Nieuwe
Rijk (ca. 1.550-1.070 voor Christus) toen ze de nieuwe hoofdstad
werd.
De stad ontwikkelde zich in twee delen - het woongedeelte op de
oostoever van de Nijl bij Luxor en de uitgestrekte ceremoni�le
complexen en faraograven op de woestoever. Een groot deel van de
oude stad is overdekt door latere bebouwing en de tempels en
monumenten die zijn blijven bestaan, liggen over een groot
gebied verspreid.
Napoleon was ��n van de eersten die zich op zijn veldtocht voor
de monumenten van het antieke Egypte interesseerde en vanaf die
tijd is er door geleerden uit alle landen historisch en
archeologisch onderzoek verricht. Tegenwoordig gaat dit werk
nauw samen met het beschermen van de monumenten tegen schade als
gevolg van vervuiling en toerisme. (foto : de graftempels bij
Thebe)
