De
mensenhaai
Orde
: Lamniformes - familie : Lamnidae - geslacht :
Carcharodon en soort : Carcharodon carcharias.
De mensenhaai behoort tot de familie der
makreelhaaien, die zo worden genoemd omdat hun
staart op die van een makreel lijkt.
De gestroomlijnde, sterke mensenhaai doorkruist
moeiteloos de zee�n op zoek naar prooi. Hij is
de grootste vleesetende haai en eet vooral
zeehonden en zeeleeuwen, en verblijft vaak in
kustgebieden en rond riffen waar veel prooi is.
Gewapend met zijn meedogenloze tanden valt hij
razendsnel aan, hoewel hij zelden mensen
aanvalt. De mensenhaai zwerft in tropische zee�n
en oceanen en in die van het gematigd klimaat,
en heeft alleen de mens als vijand.
Meestal verkent de mensenhaai het water in zijn
eentje, waarbij hij traag, net boven de zeebodem
of vlak onder het wateroppervlak zwemt. Sommige
haaien lijken ieder jaar naar dezelfde
voedselgronden terug te keren en vertonen
agressief gedrag als er andere haaien in de
buurt zijn, alsof ze hun territorium verdedigen.
Hij kan in korte tijd een enorme snelheid
ontwikkelen en bij de jacht wel twee meter uit
het water springen. Vaak voert hij
oefenaanvallen op onbekende prooi uit, door er
onderzoekend met zijn snuit tegenaan te duwen.
Zodra hij beweging of bloed waarneemt, verandert
hij van richting en zwemt hij snel omhoog in de
richting van zijn prooi. Vlak voor de aanval
draaien zijn ogen naar achteren en spert hij
zijn bek ver open. Na de razendsnelle aanval
scheurt hij een stuk vlees af en slikt dat in
zijn geheel door. Bij een grotere prooi wendt
hij zich dan af en wacht tot de prooi dood is.
48 procent van de aanvallen zijn succesvol en
dat is meer dan bij landroofdieren.
Het mannetje van de mensenhaai heeft twee
grijporganen onder zijn staart die hij gebruikt
om sperma bij een vrouwtje in te brengen. In de
baarmoeder voeden de jongen haaien zich met
onbevruchte eieren en andere embryo's. Bij de
geboorte zijn ze al ongeveer anderhalve meter
lang en ze kunnen direct zwemmen. De moeder
bevalt meestal in ondiep water waar de jongen
betrekkelijk veilig zijn voor andere haaien,
maar verder laat ze haar jongen aan hun lot
over.
De mensenhaai is nu zeldzaam en nog steeds
worden er elk jaar veel haaien afgeslacht voor
de haaienvinnensoep. Ook wordt hij in sommige
landen voor de sport gevangen of raakt hij per
ongeluk verstrikt in haringnetten. De toenemende
vervuiling van de zee vormt eveneens een
bedreiging. De haai wordt beschermd in
Zuid-Afrika, Californi�, het oosten van de
Verenigde Staten en in Australi�.
|