Rubriek :
Historische figuren
Mili Balakirev
Balakirev, Mili
Aleksejevitsj (Nizjni Novgorod 2 jan. 1837 - St.-Petersburg 29
mei 1910), Russisch componist, autodidact, was een voorman van
Het Machtige Hoopje, voorvechters van de jong-Russische muziek,
waarin de westerse romantische compositietechnieken werden
vermengd met de volksmuziek. De exuberante Balakirev was onder
hen de enige beroepsmusicus (hij dirigeerde de keizerlijke
muziekverenigingen en de hofkapel en trad op als pianist). Hij
opende in 1862 samen met Lomakin de Vrije School voor Muziek
waarvan hij van 1868 tot 1874 directeur was. In 1883 werd hij
benoemd tot muziekdirecteur van de keizerlijke kapel in St.-Petersburg;
deze functie vervulde hij tot 1894. Balakirev maakte diepgaande
studie van de volksmuziek, o.a. in de Kaukasus. Zijn composities
worden gekenmerkt door groot vakmanschap, kleurrijke
instrumentatie en subtiele harmoniek. Het bekendst zijn zijn
volksliedbewerkingen (liederen en pianomuziek), de symfonische
gedichten Tamara en Russia, de ouverture King Lear, een
pianosonate en het pianowerk Islamej (1869). Voorts componeerde
hij twee symfonie�n, twee pianoconcerten, kamer- en
toneelmuziek. Hij verzorgde de uitgave van het werk van Glinka.
