|
De
papegaaivis
 Orde
: Perciformes - familie : Scaridae - geslacht :
Verschillende en soorten : Verschillende. De
familie der papegaaivissen telt tien geslachten
en 84 soorten.
De papegaaivis heeft grote glanzende schubben,
een vogelachtige bek en fascinerende gewoonten.
Hiertoe behoren het veranderen van geslacht en
het maken van een slijmcocon, waarin hij elke
nacht veilig slaapt. Hij produceert een groot
deel van het witte koraalzand op zonnige
tropische stranden. De ongeveer tachtig
papegaaivissoorten vari�ren in afmeting en
kleur. Ze zwemmen meestal in paren en leven
voornamelijk in de tropen.
Sommige papegaaivissen leven in zeegras in het
Caribisch gebied en andere rond rotsige kliffen
op de bodem van de Middellandse Zee. De meeste
komen echter voor in tropische zee�n. Ze kunnen
zich nauwelijks verdedigen tegen roofdieren. Hun
krachtige kaken zijn alleen geschikt om te
foerageren. Veel soorten scheiden een dik slijm
af. Hiervan maken ze een coconachtige zak of
omslag, waarin ze veilig kunnen overnachten.
Door de dikke slijmlaag kan de geur van de
slapende vis mogelijke roofdieren niet bereiken.
De papegaaivis werkt elke avond zo'n dertig
minuten aan zijn beschermende laag en heeft
bijna even lang nodig om er zich de volgende
ochtend doorheen te kauwen. Andere soorten
brengen de nacht door in een holletje in het
rif. Wanneer deze vissen overdag ergens van
schrikken, zoeken ze snel hun schuilplaats weer
op.
Zoals veel rifvissen kunnen papegaaivissen van
geslacht wisselen. Na het leggen van de eieren
veranderen sommige volwassen vrouwtjes in
mannetjes. Vissen die als mannetje worden
geboren en hun hele leven lang mannetje blijven
worden primaire mannetjes genoemd. De
felgekleurde voormalige vrouwtjes worden
secundaire mannetjes genoemd. De natuur
produceert meer vrouwtjes dan mannetjes.
Secundaire mannetjes herstellen de balans als er
te weinig mannetjes zijn. Ze zijn agressief en
domineren de voortplanting, maar produceren
minder hom dan primaire mannetjes.
Papegaaivissen grazen behoorlijk van zeewier en
eten ook zeegras. De meeste soorten voeden zich
daarnaast met zachte koraalpoliepen. Deze
ongewervelde dieren vormen de basis van het
levende rif en uit hun uitwendige skeletten
ontstaat het harde koraal. Terwijl de meeste
papegaaivissen met hun benige kaken hele stukken
rots afknabbelen om aan de binnenkant te komen,
beuken sommige soorten, zoals de
bultkoppapegaaivis, met hun kop tegen het rif
tot hele blokken losraken.
Op verschillende soorten papegaaivissen wordt
gevist, maar van de ongeveer tachtig soorten in
de wereldoceanen staat er slechts ��n, de
regenboogpapegaaivis, als kwetsbaar bekend.
|
