Rubriek :
Historische figuren
Paus Paulus V
eigenlijk: Camillo
Borghese (Rome 17 sept. 1552 - aldaar 28 jan. 1621), eerste
hervormingspaus van de 17de eeuw, werd kardinaal onder Clemens
VIII (1596). Na een veto van Spanje tegen kardinaal Baronius
werd hij, op grond van een akkoord tussen de partijen, tot paus
gekozen (16 mei 1605). Zijn persoonlijke vroomheid en soberheid
staken scherp af bij de levensstijl van zijn familie, die hij
sterk begunstigde (Villa Borghese en Palazzo Borghese).
Zijn politiek-juridische opvattingen over paus en staat deden
ook zijn tijdgenoten middeleeuws aan. Mede hierdoor ontstonden
conflicten met diverse 'nationale' kerken, zoals bijv. rond het
eedverbod aan de katholieke onderdanen van Jacobus I, de strijd
om het richerisme en de heiligverklaring van Gregorius VII
(1606), het scherpst met de republiek Veneti� (interdict
1606-1607). Hiertegenover stond zijn eerlijk streven naar
kerkhervorming (steun aan orden en congregaties; het urgeren van
de bisschoppelijke residentieplicht; bevordering van de missies
in China; het Romeinse eenheidsrituale van 1614). Onder zijn
pontificaat valt het begin van de Dertigjarige Oorlog: Paulus
steunde de keizer en de katholieke liga.
Voor Rome en de pauselijke staat was zijn bestuur een zegen (bijv.
verbetering van de watervoorziening door de Acqua Paola). Hij
gaf opdracht tot de verfraaiing van de Cappella Borghese in de
Maria Maggiore; Maderno voltooide de voorgevel van de St.-Pieter.
Bernini vervaardigde zijn buste (thans in Galleria Borghese).
Met het eerste proces tegen Galileo Galilei (1616) had de paus
geen persoonlijke bemoeienis, evenmin als met de moord op
Hendrik IV van Frankrijk (1610).
