Rubriek :
Historische figuren
Philippus II van Macedoni�
(ca. 382 - Aegae [Edessa]
336 v.C.), koning van Macedoni� van 358/357 tot 336, geldt als
de schepper van het gecentraliseerde koninkrijk en grondlegger
van het Macedonische imperialisme. Tijdens zijn verblijf - als
gijzelaar - te Thebe kwam hij in contact met Epaminondas en
raakte door hem vertrouwd met de Griekse krijgskunst. In 359
werd hij regent over zijn onmondige neef en reeds in 358-357
werd hij als koning erkend. In diezelfde tijd huwde hij de
Molossische prinses Olympias uit Epirus. In korte tijd
veranderde hij het oude stamkoningschap van Macedoni� tot een
machtige autocratie. De tot dan toe los verbonden gewesten
smeedde hij tot een eenheidsstaat samen. Het leger maakte hij
tot een feilloze oorlogsmachine: in tegenstelling tot de
huurlingenlegers, waarmee de Griekse staten meestal opereerden,
was het een nationaal korps; het steunde op de sterke
adelscavalerie van de hetairoi en een goed gedrild voetvolk,
bewapend met een lans (sarissa) die aanzienlijk langer was dan
die van de Griekse hopliten. In een moeizame strijd tegen de
Thraci�rs kreeg hij het Pangaiongebergte in zijn macht, waar hij
Philippi stichtte.
Met toenemend succes mengde hij zich in de zaken van het
onderling verdeelde Griekenland. Eerst overmeesterde hij
Amphipolis, Pydna en Potidaea; hierdoor verschafte hij Macedoni�
een vaste verbinding met de zee; een sterke vloot buitte deze
uit. Vervolgens overvleugelde hij Thessali� en kreeg hij vaste
voet in Midden-Griekenland door in te grijpen in de Heilige
Oorlog. De laatste weerstand van de Griekse steden in Chalcidice
werd gebroken door de belegering en verwoesting van Olynthus.
Ondanks de felle redevoeringen van Demosthenes (filippica) trad
Athene nauwelijks energiek tegen Philippus' expansie op. In 346
sloot Philippus met de Grieken de Vrede van Philocrates. Een
nieuw conflict dreigde, toen hij in 340 Perinthus en Byzantium,
gelegen aan de zeestraten die de levensader van de Atheense
handel vormden, ging belegeren. Een nieuwe Heilige Oorlog was
voor Philippus aanleiding om opnieuw Midden-Griekenland binnen
te rukken. Op 2 aug. 338 versloeg hij de Atheense en Thebaanse
legers bij Chaeronea. Onder de persoonlijke hegemonie van
Philippus verenigden zich de Griekse staten (behalve Sparta) in
de Korinthische Bond, met als doel een veldtocht tegen Perzi�.
In 336 stak een voorhoede onder Parmenio naar Klein-Azi� over.
Kort daarna werd Philippus op het bruiloftsfeest van een dochter
om persoonlijke redenen vermoord. Zijn zoon Alexander de Grote
volgde hem op. In 1977 is nabij Vergina bij Veria in
Noord-Griekenland een graftombe ontdekt die waarschijnlijk die
van Philippus is.
