Rubriek :
Historische figuren
Piet van Aken
Aken, Piet van (Terhagen
15 febr. 1920 - Antwerpen 2 mei 1984), Belgisch Nederlandstalig
romancier, is de uitbeelder geworden van zijn geboortestreek aan
de Rupel, met haar steenbakkerijen en schoorstenen en haar ruw
proletariaat. Na zijn eerste romans, die nog de keurige stijl
van zijn leraar De Pillecyn verraden, is hij gaandeweg een
kruimig en hard proza gaan schrijven, terwijl ook zijn werk een
sociale inslag kreeg. Herhaaldelijk situeerde hij zijn verhaal
op het einde van de 19de eeuw, aldus in zijn beste geschriften,
de roman Het begeren (1952), waarin landschap, liefde en sociale
bewustwording van de arbeidersklasse tot een geslaagd geheel
zijn verenigd, en de meesterlijke novelle Klinkaart (1954), over
het eerste contact van een twaalfjarig arbeidstertje met het
harde leven in de Rupelstreek. Andere romans zijn ingegeven door
de problematiek van de tijd (verzet tijdens de Tweede
Wereldoorlog, jeugdmisdadigheid, toestanden in het voormalige
Belgisch Kongo, enz.). In 1979 maakte hij een literaire
comeback. Uit De blinde spiegel (1981), een sleutelroman die in
het Vlaams-Belgische socialistische milieu speelt, spreekt zijn
ontgoocheling over de integratie van de socialistische beweging
in de kapitalistische maatschappij. Met De Goddemaers (1983)
trof hij een eigen toon in de genealogische roman (de terugkeer
naar de 'roots') die in de jaren tachtig opgang maakte.
