|
Rode vos
Groep : op het land levende
zoogdieren
 Met
zijn rijke kleurenpracht, borstelige staart en
scherpzinnigheid heeft de rode vos een
aantrekkingskracht die, voor veel mensen,
opweegt tegen zijn negatieve reputatie van
aaseter en veedief. In feite is het ��n van 's
werelds meest wijdverspreide en vindingrijke
dieren - daarom wordt hij zo vaak geportretteerd
als en sluw en slim figuur in sprookjes en
stripverhalen. De vos is ��n van de weinige
dieren die geprofiteerd heeft van de toenemende
verstedelijking, zozeer zelfs dat de populatie
nu talrijker is dan ooit.
Hij is in staat om zich constant aan te passen
aan nieuwe situaties en deze uit te buiten. Hij
kan kortstondig tot zestig kilometer per uur
rennen, en klimmen en springen over obstakels
van wel twee meter hoog. Hij is meestal in de
late middag of tijdens de nacht actief, en de
vos slaapt gewoonlijk overdag in ��n van zijn
verschillende veilige holen of rustplaatsen
binnen zijn territorium. Dit beslaat zo'n 1000
tot 1025 vierkante kilometer, die de vos
markeert met uitwerpselen, urine en geur uit
zijn anale en andere klieren. Hij heeft een
scherpe, hoge blaf.
Een vrouwtjesvos kan met verschillende mannetjes
paren voordat ze er ��n accepteert als
levenspartner. Daarna maakt het paar een aantal
holen, die ze zelf graven of inpikken van andere
dieren. Ze kiezen de grootste als de
geboorteplaats voor de jongen, die blind en
hulpeloos geboren worden. Als ze tien tot
veertien dagen oud zijn gaan hun ogen open en
zijn deze blauw, maar wanneer ze vijf weken
zijn, zijn ze geelbruin geworden. De jongen
worden door beide ouders verzorgd en soms door
een 'hulpje', een jong vrouwtje uit een vorig
nest. Tegen twaalf weken zijn de jongen volledig
gespeend, maar ze blijven tot de herfst bij hun
moeder.
De rode vos is geen moeilijke eter. Zijn prooi
bestaat uit kleine zoogdieren, vooral konijnen,
maar insecten, aardwormen, vogels, eieren en
fruit vormen een welkome aanvulling. In
stedelijke gebieden plunderen vossen
vuilnisbakken of eten restjes die voor vogels
zijn neergelegd. Ook hebben ze een reputatie als
kippenmoordenaar. De massaslachting die soms te
zien is in kippenrennen is de natuurlijke
reactie van de vos om voordeel te halen uit
overtollige prooi die, indien mogelijk, later
kan begraven worden als reserve. De vos jaagt
alleen, hij volgt zijn prooi net als een kat. Om
kleine dieren te doden, springt de vos hoog in
de lucht en slaat dan de prooi tegen de grond
met zijn klauwen.
In veel delen van de wereld wordt de rode vos
gevangen, vergiftigd, of afgeschoten door
pelsjagers, boeren of jagers. Toch wordt hij
niet in zijn voortbestaan bedreigd. Dankzij zijn
verbazingwekkende vermogen om bijna overal te
overleven, blijft de vindingrijke vos het goed
doen.
|
