Rubriek : De
mens - algemeen
Het eeuwige Rome
In het Nabije Oosten
was als een totaal nieuwe samenlevingsvorm de stad geboren. De
steden brachten een snelle culturele ontwikkeling met zich mee,
zoals nooit eerder had plaatsgevonden. Het was een keerpunt, dat
de niet-schrijvende mens van de schrijvende, en de eenvoudige
prehistorische jager van de gevestigde koopman scheidde.
Sommige van die vroege steden groeiden uit tot staten en een
enkele stad werd zelfs een wereldrijk. Maar dit alles gebeurde
in Azi� en niet in Europa, althans niet tot de opkomst van de
stad Rome. Wat Athene en Sparta niet gelukt was, dat lukte de
stadstaat Rome wel. In enkele eeuwen slaagde Rome erin een
wereldrijk te vormen van een omvang als er nog niet was geweest.
Taaie volharing, dapperheid en vaderlandsliefde waren hiervoor
de onmisbare factoren.
Maar ook het vermogen om goed te organiseren en te besturen was
een eigenschap die de Romeinen goed van pas kwam. Hij bijzondere
aanleg voor het recht heeft wettenverzamelingen nagelaten die
nog steeds de grondslagen vormen voor de huidige
rechtsopvattingen in de westerse wereld. Maar niet alleen daarom
noemen wij Rome 'eeuwig'. Het zijn haar kunstuitingen, haar
letterkundige, historische en wijsgerige geschriften die nog
altijd de moeite van het bestuderen waar zijn. Haar taal, het
Latijn dat genoemd werd naar de landstreek Latium, leeft nog in
de wetenschappelijke terminologie voort. Ook de Romaanse talen,
zoals het Frans en het Spaans, wortelen in het Latijn. Zonder
het oude Rome zou de westerse wereld niet zijn wat zij is. Al is
het Romeinse wereldrijk verdwenen, Rome is gebleven.
