Rubriek :
Kruiden en specerijen -
overzicht
Rozemarijn
Rosmarinus
officinalis.
De rozemarijn is een struik die altijd groen blijft,
oorspronkelijk uit de gebieden rondom de Middellandse Zee
afkomstig is en wel twee meter hoog kan worden. Het
altijdgroene, struikachtige gewas heeft tegenoverstaande
bladeren die aan de bovenkant donkergroen en aan de onderkant
viltig wit zijn. De vaalblauwe of witachtige bloemen zitten
kransvormig op kleine stengels. De bloeitijd duurt van maart tot
mei en soms volgt er in september nog een tweede bloei. Het
oliegehalte van de bloemen hangt van het klimaat af. Rozemarijn
kan in bloempotten worden gekweekt en kan op een lichte en koele
plaats overwinteren. In het voorjaar kan op de koude grond
rozemarijn uit zaad worden gekweekt, maar de beste manier om
deze plant te vermenigvuldigen is in de zomer stekken van
ongeveer vijftien cm lengte in een zanderige bodem drukken en
onder een beschermend afdakje of in het zaaibed op een
schaduwrijk plekje laten uitbotten. Tegenwoordig is rozemarijn
als kruid vooral in Itali�, Frankrijk en Engeland populair. Voor
keukengebruik kunnen het best verse blaadjes worden genomen en
als ze gedroogd moeten worden, dan mag de temperatuur daarbij
niet hoger zijn dan 35 graden C. De blaadjes worden tijdens de
bloei of als ze verwelkt zijn geplukt omdat hun aromatische
kwaliteiten dan het grootst zijn. Rozemarijn past goed bij
vlees, in het bijzonder bij schapevlees, varkensvlees en bij
wild, maar smaakt niet minder goed bij gevogelte, vis, sauzen,
soepen, salades of bij ingelegde groenten. Fijngewreven of
gemalen wordt rozemarijn pas dan aan de gerechten toegevoegd
wanneer deze op het punt staan opgediend te worden. Met
rozemarijn dient echter spaarzaam te worden omgesprongen, omdat
dit kruid in grote hoeveelheden schadelijk kan zijn. Rozemarijn
is vers, als gedroogde blaadjes en ook als poeder verkrijgbaar.
In poedervorm gebruikt hebben enkele eigenschappen van dit kruid
wel aan waarde ingeboet. Ook thans nog wordt rozemarijn
veelvuldig gebruikt als bescherming tegen motten en door veel
huisvrouwen tussen kledingstukken en boeken gelegd.
