|
Siamang
Groep : op het land levende
zoogdieren
Een
doordringend ochtendkoor van een paar siamangs
waarschuwt andere gibbons om niet hun
lommerrijke territorium in het regenwoud te
betreden. De siamang is geen schuw dier want hij
is de grootste en zwaarste gibbon of halfaap.
Hij is ��n van de trouwste zoogdieren en zijn
gedrag van gedeeld ouderschap geeft duidelijk
aan dat hij een familiedier is.
Een siamangfamilie bestaat uit een zich
voortplantend paar en twee tot drie jongen. In
hun leefgebied van rond de veertig hectare
bevindt zich voedsel en bomen die tegen
plunderende buren beschermd moeten worden. Om de
vier dagen wordt tweederde van het leefgebied
verdedigd door middel van geroep. Dat geroep
vindt 's ochtends plaats en duurt tot twintig
minuten. Na een opwarming barst het vrouwtje uit
met haar grote roep die ongeveer twintig
seconden duurt. Ze zet haar keelzak op en maakt
brullende geluiden vermengd met hoge
blafgeluiden. Intussen begint ook het mannetje
te roepen. Tijdens de climax van het duet valt
de hele familie in, waarbij het mannetje over de
takken springt en met de bladeren schudt. Een
siamangpaar blijft meestal vele jaren bij elkaar
en brengt een aantal jongen groot. Het vrouwtje
is om de 28 dagen loops en de paring kan op elk
moment van het jaar plaatsvinden. Tijdens de
zwangerschap loopt ze haar partner te
commanderen en mag ze het beste voedsel
uitzoeken. Meestal krijgt ze een jong dat zich
direct aan haar kan vastklampen als ze zich
verplaatst. Het jong is eerst nog bijna
onbehaard en kruipt, als de moeder stilzit,
tussen haar dijen om warm te blijven. Als het
jong twee jaar oud is, rond het moment dat het
gespeend is, neemt de vader het grootbrengen
over, wat ongewoon gedrag is bij gibbons. Als
het siamangjong na zeven tot acht jaar volwassen
wordt, wordt de vader vijandig en moedigt het
aan te vertrekken en een nieuwe thuis te zoeken.
Siamangs zijn de enige gibbons die meer bladeren
dan fruit eten en kiezen hun voedsel uit zo'n
250 plantensoorten. Alle andere gibbons geven de
voorkeur aan fruit, gevolgd door bladeren,
bloemen, knoppen en ongewervelde dieren, zoals
spinnen. De vruchten zoals wilde vijgen die de
siamang eet zijn veelal rijp, suiker- en
energierijk. Het voedsel van de siamang bevindt
zich ruim twintig meter boven de grond in de
bomen.
Net als de meeste zoogdieren in het regenwoud
worden de siamangs bejaagd voor menselijke
consumptie, maar omdat ze weinig vlees leveren
en moeilijk te vinden zijn, levert dit weinig
gevaar op. Een groter gevaar vormt het verlies
aan leefgebied, met name op Sumatra. Daar neemt
de menselijke populatie jaarlijks met drie
procent toe en het meeste laaggelegen woud is
gekapt voor de landbouw.
|
