W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Historische figuren

Vaclav Havel

Havel, V�clav (Praag 5 okt. 1936), Tsjechisch schrijver en staatsman, was een prominent figuur in het verzet tegen het communistische regime. Wegens zijn liberaal-burgerlijke afkomst werd het hem na de machtsovername door de communisten in 1948 moeilijk gemaakt een studie te volgen: hij volgde een avondgymnasium en studeerde aan de Technische Hogeschool in Praag (1955-1957). Uiteindelijk werd hij producent en dramaturg aan het Praagse Theater Op de Balustrade. In 1960 publiceerde hij zijn eerste korte verhalen, gedichten en essays. In 1963 volgde zijn eerste toneelstuk Zahradn� slavnost (in Nederland opgevoerd o.d.t. Het tuinfeest, 1966), dat zijn doorbraak betekende. Hierin en in volgende stukken als Vyrozum�n� (1965, = Het memorandum; Ned. vert.: Het rondschrijven, 1966) en Zt�"en� mo"nost soustred�n� (= Beperkte concentratiemoeilijkheid, 1968; Duitse vert. 1968; Eng. 1972) stelt hij met gebruikmaking van elementen uit het absurd toneel de verstarring van het maatschappelijk leven binnen een onvrij systeem aan de kaak. In 1967 behaalde Havel zijn diploma van de theaterfaculteit van de Academie van Muziekkunst. Een jaar later trad hij toe tot de club van niet-ge�ngageerde niet-partijleden en tot de club van onafhankelijke schrijvers. Eind 1968 werd Havel, een actief pleitbezorger van de liberaliseringspolitiek van de 'Praagse Lente' een voor heel Oost-Europa geldend publicatie- en opvoeringsverbod opgelegd. Elders hadden zijn stukken veel succes, o.a. in Oostenrijk waar diverse premi�res gingen en dat hem in 1969 de Staatsprijs voor Europese Literatuur toekende.
Vanaf 1969 werkte Havel in tal van beroepen, o.m. als arbeider in een brouwerij in Trutnov. Hij was een van de oprichters van de mensenrechtenbeweging Charta 77, waarvan hij de eerste woordvoerder was. Tevens was hij lid van het Comit� voor ten onrechte vervolgden (VONS) en van de PEN-club van verscheidene Europese landen. In 1979 werd hij wegens zijn politieke activiteiten gevangengezet; dankzij internationale druk werd hij in 1983 vervroegd vrijgelaten. Uit die tijd dateren de filosofisch getinte, aan zijn vrouw gerichte Dopisy Olze (1984; Ned. vert.: Brieven aan Olga, 1986). In het avondvullende stuk Largo desolato (1985; Ned. uitvoering 1987), opnieuw een aanklacht tegen de dictatuur van de politiestaat, heeft hij zijn persoonlijke ervaringen in de gevangenis verwerkt. In de periode 1970-1989 werd Havel driemaal tot gevangenisstraffen veroordeeld. Hij bracht in totaal vijf jaar in gevangenschap door. In 1982 ontving hij een eredoctoraat van de universiteit van Toulouse, in 1986 de Erasmusprijs, in 1989 de Vredesprijs van de Duitse Boekhandel en de Olof Palme-prijs.
In nov. 1989 was Havel een van de voormannen van het Burgerforum, de organisatie die verantwoordelijk was voor de vreedzame omwenteling in Tsjechoslowakije. Op 3 december werd hij gekozen tot voorzitter van de eerste niet-communistische schrijversbond en op 29 dec. 1989 werd Havel gekozen tot president van Tsjechoslowakije. Na de stembusoverwinning van de Slowaakse nationalisten (juni 1992) trad hij af. Op 1 jan. 1993 werd hij president van de op die datum onafhankelijke staat Tsjechi�.
 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer