Rubriek : De
mens -
geschiedenis
De Verenigde Naties
De verschillende
organen van de Verenigde Naties bestaan in het algemeen uit
vertegenwoordigers van de regeringen van de lidstaten. Bepaalde
leden genieten voorrechten.
Het belangrijkste orgaan van de Verenigde Naties is de Algemene
Vergadering, in welk lichaam alle leden zijn vertegenwoordigd.
Ieder land heeft ��n stem, ongeacht de afmetingen van het land
of het aantal inwoners. De Algemene Vergadering kan
aanbevelingen doen aangaande onderwerpen van internationale
samenwerking, studies laten verrichten en toezicht uitoefenen op
de werkzaamheden van de andere organen.
De Algemene Vergadering komt jaarlijks bijeen, tenzij bijzondere
omstandigheden een speciale zitting wettigen. Een besluit van
dit orgaan wordt in de regel genomen bij enkelvoudige
meerderheid van stemmen, wat wil zeggen de helft van het aantal
uitgebrachte stemmen, plus ��n. In speciale zittingen is een
stemmenmeerderheid van tweederde noodzakelijk. Een ander orgaan
van de Verenigde Naties is de Veiligheidsraad. Hierin hebben de
volgende landen zitting : de Verenigde Staten, de Sowjetunie,
Frankrijk, Groot-Brittanni� en China, met daarnaast tien door de
Algemene Vergadering gekozen leden. Deze verkiezing is geldig
voor twee jaar.
De Veiligheidsraad heeft de primaire verantwoordelijkheid voor
de handhaving van de internationale vrede en veiligheid. De
leden van de Verenigde Naties zijn verplicht de besluiten op te
volgen. De permanente leden van de Veiligheidsraad hebben het
recht van veto, waarvan met name de Sowjetunie reeds veelvuldig
gebruik heeft gemaakt. Dit heeft vaak tot gevolg gehad dat Oost
en West scherp tegenover elkaar kwamen te staan. De samenwerking
tussen Oost en West was en is dan ook vaak ver te zoeken.
E�n
van de punten die de onderlinge verstandhouding weinig goed
hebben gedaan, is de kwestie Berlijn geweest. Deze stad was
verdeeld in vier bezettingszones, die elk als het ware werden
beheerd door ��n van de geallieerde overwinnaars. De
gemeenteraadsverkiezingen van 1946 gaven een nederlaag voor de
communisten te zien. De Sowjetunie kon dit niet verkroppen en
stelde in haar zone een communistisch bestuur aan. In 1948
sloten de Russen de toegangswegen naar Berlijn, dat geheel in
door de Russen bezet gebied is gelegen, af voor alle verkeer. De
stad dreigde door deze blokkade in ernstige moeilijkheden te
komen. De Geallieerden gingen toen echter de voorraden door de
lucht aanvoeren. Het luchtverkeer was gedurende die tijd zo
intensief (iedere vijf minuten landde er een vrachtvliegtuig)
dat men van een luchtbrug begon te spreken. Zo werd de Russische
blokkade een mislukking. Op 12 mei 1949 werd ze opgeheven. De
vijandige houding van de Sowjetunie bracht de Geallieerden
ertoe, het door hen bezette deel van Duitsland tot een
onafhankelijke, democratische staat te maken. Zo kwam in
september 1949 de Duitse Bondsrepubliek (West-Duitsland) tot
stand. De Russen beschouwden dit als een uitdaging. Daarom
vormden zij hun deel van Duitsland om tot de Duitse
Democratische Republiek (Oost-Duitsland). Uiteraard was de enige
politieke partij in deze Democratische Republiek de
communistische partij. De machtigste man werd Walter Ulbricht
(zie foto) - 1893/1973. In 1949 werd deze trouwe aanhanger van
Stalin benoemd tot vice-premier, in 1950 tot eerste
partijsecretaris.
In 1953 overleed Stalin. Uit de machtsstrijd die toen uitbrak
kwam Chroestjew als de overwinnaar te voorschijn.
In 1956 begon de destalinisatie, dat wil zeggen het verwerpen en
ongedaan maken van de politiek van Stalin. Dit bracht de
Hongaren tot opstand. De Russen wensten echter geen gat te laten
vallen in hun verdedigingsgordel tegen het westen. Met harde
hand werd de opstand neergeslagen. Een poging tot vrijmaking van
Tsjechoslowakije , bekend als de Praagse Lente, werd in de zomer
van 1968 door troepen van de Oostbloklanden in de kiem gesmoord.
Met de bloedige onderdrukking van de Hongaarse opstand voor
ogen, boden de Tsjechen slechts matig verzet. Toch durfden
landen als Joegoslavi� en Roemeni� zich langzamerhand wat vrijer
tegenover de Sowjetunie op te stellen. In Hongarije schakelde
men zelfs over op een wat vrijere economie.
Berlijn bleef intussen een moeilijke kwestie. De tegenstelling
tussen het welvarende West-Berlijn en het daarmee vergeleken
arme Oost-Berlijn leidde niet alleen in juni 1953 tot een
betoging tegen het communistische bewind, maar ook tot een ware
uittocht naar het westen. Daarom werd in 1961 de beruchte
Berlijnse Muur gebouwd, die het Oost-Duitsers onmogelijk moest
maken naar het westen te vluchten. De Muur, de zichtbare
scheidingslijn tussen twee geheel verschillende werelddelen,
werd dag en nacht uiterst streng bewaakt. Het is vrijwel
onmogelijk, levend van de ene wereld naar de andere te komen. De
laatste jaren begint de situatie in Berlijn wat minder gespannen
te worden, als gevolg van wederzijdse toenaderingspogingen.
