|
Waarom
vechten dieren ?
 Behoefte
aan territorium, voedsel of een partner kan
ertoe leiden dat zoogdieren met elkaar gaan
vechten. Schermutselingen over voedsel of om een
plaats in de zon komen geregeld voor bij
zoogdieren die in groepen leven. En meestal
krijgt het sterkste dier zijn zin. Maar als twee
aan elkaar gewaagde dieren elkaar tegenkomen,
tellen omvang, kracht en ervaring. Met soms
fatale gevolgen voor de verliezer.
Zoogdieren hebben vaak een heel arsenaal aan
wapens en technieken om hun soortgenoten te
bevechten, vooral de mannetjes.
Mannetjesedelherten hebben een gewei, niet om
zich tegen hun vijanden te verdedigen maar om
met andere mannetjes te vechten. Een
zeeolifantbul weegt 2700 kilo en heeft forse
nekspieren en een extra dikke huid om zijn keel
tegen beten van rivalen te beschermen. Een leeuw
is groter en zwaarder dan de snellere leeuwin,
maar is qua voedsel van haar afhankelijk. Zijn
sterke lijf en scherpe klauwen en tanden bewaart
hij voor zijn rivalen.
Een eigen territorium betekent meer voedsel en
dus meer kans op overleven. De bewoner van een
voedselrijk gebied zal 's winters fel vechten om
dit te behouden. Ook wordt een maaltje zelden
zonder gevecht opgegeten. Een prooi vangen is
moeilijk en dus is het zinvol om voor het behoud
ervan te vechten. Om hun voedsel te verdedigen,
vallen leeuwen een lid van een andere troep aan
en doden die. Zelfs kleine dieren zoals mollen
verdedigen hun hol agressief. Wanneer deze bijna
blinde dieren elkaar in een tunnel tegenkomen,
voeren ze vaak hevige gevechten.
Gevechten tussen mannetjes die een vrouwtje
willen verdedigen of winnen, zijn de bloedigste
van allemaal, omdat het vaderschap van de
volgende generatie op het spel staat. Bij
sommige soorten halen maar enkele mannetjes de
toppositie en vele worden gedood in hun poging
om deze dominantie te bereiken. Het mannetje van
de zuidelijke zeebeer kan wel honderd jongen
hebben, maar de prijs is hoog. Aan het eind van
het paarseizoen is de alfabul uitgeput en
gewond. De strijd om het paren is zo intens, dat
een bul een territorium soms maar een paar dagen
kan behouden.
Een mannetje dat een territorium verdedigt of
rivalen bevecht, loopt meer kans op verwonding
of plundering als zijn aandacht verslapt. Ook
moet hij het soms lang zonder voedsel stellen en
toch bedacht blijven op uitdagers. Veel
zoogdieren hebben rituelen ontwikkeld om elkaars
conditie te beoordelen alvorens eventueel te
gaan vechten. Het is minder gevaarlijk om een
tegenstander via krachtsvertoon te intimideren
dan om te vechten. Lukt dat niet, dan volgt er
vaak een gevecht.
Primaten (mensapen en apen) kunnen heel
agressief zijn tegenover elkaar, maar kracht
alleen is niet genoeg. Intelligentie en sluwheid
zijn belangrijke werktuigen in het arsenaal van
een baviaan. Als een troep door een bepaald
gewelddadig mannetje wordt overheerst, kan de
ziedende ontevredenheid onder de jongere
mannetjes en zelfs de vrouwtjes leiden tot een
tijdelijke verbintenis om de bullebak te
verdrijven.
|
