|
Wasbeer
Groep : op het land levende
zoogdieren
 De
wasbeerfamilie omvat zeven geslachten en
negentien soorten. De wasbeer, met zijn
vosachtige snuit en het zwarte masker over de
ogen, is een geliefd en vertrouwd dier op zowel
het platteland als in de steden van Noord- en
Midden-Amerika. Dit vindingrijke, in bomen
levende dier, is buitengewoon handig en gebruikt
zijn mensachtige handen om naar voedsel te
zoeken en het vast te houden tijdens het eten.
Wasberen passen zich makkelijk aan en overleven
in allerlei leefgebieden en klimaten. Het zijn
overwegend nachtdieren, die vooral tussen
schemering en middernacht actief zijn, als ze
uit hun holen tevoorschijn komen en fourageren
langs beken en meren. Het zijn uitstekende
klimmers en hun nest zit meestal in een holle
boom, met een ingang minstens drie meter boven
de grond. Maar ze hebben zich aangepast aan de
aanwezigheid van de mens en maken nu hun nest
ook op landbouwgebied en in randstedelijke
gebieden. Ze houden geen winterslaap, maar in
noordelijke streken kruipen groepen van soms wel
23 wasberen bij elkaar in ��n gezamelijk hol.
Wasberen kunnen zo goed overleven, omdat ze een
gevarieerd menu hebben en eten wat voorhanden
is. Hun lievelingseten is zoetwatervis,
rivierkreeft, kleine knaagdieren, fruit en
groenten, insecten en wormen. In de koudere
maanden bevat hun voedsel veel prote�ne en
bestaat vooral uit kleine dieren. In de zomer
eten ze veel fruit, bessen, noten en zaden. In
steden doorzoeken ze vuilnisbakken, op zoek naar
etensrestjes. Ze fourageren ook in graanvelden
en zijn dol op verse suikerma�s. Er werd vroeger
aangenomen dat wasberen hun voedsel in water
wassen voor ze het eten. Maar dit idee komt
waarschijnlijk door waarnemingen van wasberen
die in hun normale leefgebied voedsel zoeken en
het merendeel van hun eten uit het water halen.
Tijdens de paartijd gaat een mannetje op pad, op
zoek naar vrouwtjes. Als hij een ander mannetje
tegenkomt, vechten ze met veel kabaal. Het
mannetje paart met meerdere vrouwtjes, maar
vrouwtjes paren slechts met ��n mannetje. In
februari of maart werpt het vrouwtje een nest
jongen en ze zoogt ze ongeveer vier maanden. Ze
houden de jongen ongeveer twee maanden in het
hol in de boom. Zodra de jongen mobieler worden,
brengt ze ze uit veiligheidsoverwegingen naar
een hol op de grond.
Hoewel ze overal bejaagd en gevangen worden om
hun vacht, doen de wasberen het goed. Ze hebben
hun leefgebied sinds de negentiende eeuw
uitgebreid door zich aan de mens aan te passen.
Toch zijn sommige soorten bedreigd en is ��n
soort uitgestorven. Wasberen worden ook wel als
huisdier gehouden, maar dit is niet aan te
bevelen, daar ze ziektes zoals hondsdolheid
kunnen overdragen.
|
