W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Amfibie�n en reptielen
 

De woestijngekko

Orde : Squamata - familie : Gekkonidae - geslacht : Palmatogecko en soort : Palmatogecko rangeigei. De woestijngekko is ��n van de 930 soorten in deze familie. Hij is nauw verwant aan de dikvingergekko die wellicht dezelfde voorouders heeft.
Met zijn spillebenen en kleurrijke doorschijnende huid komt de woestijngekko over als een delicaat schepsel. Hij is echter een robuuste bewoner van de Namibische woestijn, ��n van de meest dorre en meedogenloze omgevingen ter wereld. Dankzij speciale aanpassingen kan dit kleine beestje overleven in een gebied waar andere diersoorten zouden sterven.
Overdag mijdt de woestijngekko de hitte en verkiest hij de koelte van zijn hol. 's Nachts, als de temperatuur is gedaald, komt de hagedis te voorschijn. Haastig gaat hij in de zandduinen op zoek naar voedsel of naar een partner. Als hij wordt aangevallen door een roofdier, kan hij overgaan tot drastische maatregelen om te ontsnappen. Hij kan zijn staart loslaten door een speciale spiersamentrekking. Terwijl zijn belager wordt misleid door de nog steeds kronkelende staart, graaft de gekko zich in het zand in en is verdwenen. Wordt een woestijngekko belaagd in zijn ondergrondse verblijf, dan zet hij zich schrap tegen de zijkanten van zijn hol, zodat zijn aanvaller hem niet naar buiten kan trekken.
Hoewel het verspreidingsgebied en de populatie van de woestijngekko's uiterst beperkt van omvang zijn, zijn ze geclassificeerd als veelvoorkomend. Vanwege zijn uiterlijk is deze hagedis een populair huisdier en wordt hij wereldwijd gefokt. Omdat zijn natuurlijke leefgebied te onherbergzaam is voor veel diersoorten, heeft hij weinig natuurlijke vijanden. Ook van de mens heeft hij niet veel te vrezen, want de Namibische woestijn is ongeschikt voor bewoning of bebouwing. Toch kan de populatie onder druk komen te staan door de groei van de diamantwinning in de regio.
De woestijngekko paart in april en mei. Om een vrouwtje te lokken slaakt het mannetje een aantal verrassend luide en gevarieerde kreten, klikkende geluiden en piepjes. Tijdens het paren houdt hij zijn partner stevig vast door zijn tanden in haar nek te zetten en zijn staart om de hare te krullen. Het vrouwtje begraaft haar twee bevruchte eieren in mul zand, op een plek met voldoende vochtigheid en een constante temperatuur van ongeveer dertig graden Celsius. Na ongeveer acht weken kruipen de kleine en tere gekkojongen uit hun ei. De moeder blijft korte tijd bij hen.
's Nachts glipt de woestijngekko uit zijn hol om op jacht te gaan naar onder meer sprinkhanen, woestijnkrekels en kevers. Hoewel hij goed kan zien en ruiken in het donker, kan deze hagedis alleen bewegende prooi waarnemen.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer